Sunday, February 7, 2010

Vodafone & Σκάνδαλο Υποκλοπών

Τα γεγονότα

Σε ένα χρονικό διάστημα διάρκειας 13 ωρών που ξεκίνησε το απόγευμα της 24ης Ιανουαρίου 2005 και έληξε το πρωί της επόμενης ημέρας, αναστατώνεται το σύστημα της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Vodafone εξαιτίας προβλημάτων που εντοπίζονται στην αποστολή 8.000 γραπτών μηνυμάτων συνδρομητών της Q Telecom.
Στις 9 Μαρτίου 2005 αυτοκτονεί ο Κώστας Τσαλικίδης, προϊστάμενος του τμήματος Σχεδιασμού Δικτύου της Vodafone, ενώ για τη συγκεκριμένη υπόθεση θα σχηματιστεί δικογραφία στην Ασφάλεια έναν χρόνο αργότερα, το Φεβρουάριο του 2006.
Την επόμενη μέρα o διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Γιώργος Κορωνιάς, ενημερώνει τον διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού, παρουσία του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γιώργου Βουλγαράκη για την ύπαρξη παράνομου συστήματος υποκλοπής στο δίκτυο της Vodafone. Το σύστημα αυτό δεν συμπεριλαμβανόταν στα υποσυστήματα του λειτουργικού που διαθέτει η εταιρεία και για αυτό και ζητήθηκε έλεγχος από την μητρική εταιρεία Ericsson.
Η κυψέλη που ενεργοποιούσε τα 14 τηλέφωνα – καταγραφείς που παρακολουθούσαν τους 100 αριθμούς εντοπίστηκε στις περιοχές Λυκαβηττού, της πλατείας Μαβίλη, στον Πύργο Αθηνών και στην Κλινική «Λευκός Σταυρός».
Το παράνομο λογισμικό – την ύπαρξη του οποίου υποστηρίζει η Vodafone δε γνώριζε – και σύμφωνα με όσα μεταφέρει ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρας εντοπίστηκε στις 7 Μαρτίου 2005, ενώ την επόμενη ημέρα δόθηκε εντολή για την αφαίρεση του.
Το σύστημα θα μπορούσε να είχε τοποθετηθεί είτε στις εγκαταστάσεις της εταιρίας, είτε αλλού με κάποιο άλλο τρόπο.



Οι υπουργοί Δημόσια Τάξης (Γεώργιος Βουλγαράκης) και Δικαιοσύνης (Αναστάσης Παπαληγούρας), καθώς και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (Θεόδωρος Ρουσόπουλος) δίνουν από κοινού συνέντευξη τύπου στις 2 Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με το θέμα των υποκλοπών. Αναφέρονται στο χρονικό της εντόπισης του παράνομου λογισμικού, ένα χρόνο πριν και σύμφωνα με τα όσα τους είχε παραχωρήσει η διοίκηση της Vodafone και ο Γιώργος Κορωνιάς.
Την επόμενη ημέρα δίνεται στη δημοσιότητα ο κατάλογος προσώπων που είχαν πέσει θύματα τηλεφωνικών υποκλοπών, μέσω των κινητών τηλεφώνων που είχαν στην κατοχή τους. Συνολικά υποκλέπτονταν οι συνομιλίες 100 ατόμων, μεταξύ των οποίων του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, του υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, του υπουργού ΄Αμυνας Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου, του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιώργου Βουλγαράκη, του υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Βαληνάκη, του ΄Ελληνα Επιτρόπου Σταύρου Δήμα και της δημάρχου Αθηναίων Ντόρας Μπακογιάννη, στελεχών των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης, στελεχών του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, καθώς και στελέχους της αξιωματικής αντιπολίτευσης.



Οι υποκλοπές έγιναν στο διάστημα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005, που εντοπίστηκαν.

Το πόρισμα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών

Ενώ αρχικά η Vodafone φαίνεται «αθώα» και η κυβέρνηση έχει δώσει στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία που έχει στα χέρια της, αρχίζουν οι αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο έχει συμμετοχή η εταιρεία στο σκάνδαλο.
Τη σκυτάλη της έρευνας για τις υποκλοπές παίρνει η Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ). Ζητάνε τα μάθουν από τον ίδιο τον Κορωνιά λεπτομέρειες που αφορούν το παράνομο λογισμικό:
1. πώς τοποθετήθηκε
2. πώς ενεργοποιήθηκε
3. πώς λειτουργούσε
4. πότε απενεργοποιήθηκε
5. τις ενέργειες στις οποίες προέβη η εταιρεία αμέσως μετά τον εντοπισμό του συστήματος των υποκλοπών


Το πόρισμα της ΑΔΑΕ βγήκε λίγους μήνες μετά τη δημοσιοποίηση του σκανδάλου των υποκλοπών. Σύμφωνα με αυτό:

• Δέκα τεχνικοί υπάλληλοι της Vodafone είχαν πρόσβαση στα «παγιδευμένα» τηλεπικοινωνιακά κέντρα και θα μπορούσαν ενδεχομένως να τοποθετήσουν και να ενεργοποιήσουν το παράνομο λογισμικό των υποκλοπών ή να κάνουν παρεμβάσεις με την πρόσθεση ή αφαίρεση των παρακολουθούμενων αριθμών.
• Στελέχη της Vodafone έχουν άμεση εμπλοκή στην υπόθεση των υποκλοπών Στο κέντρο της Vodafone στην Παιανία, την ημέρα που διαπιστώθηκε το πρόβλημα με τα sms, πρόσβαση είχαν πέντε στελέχη της. Το τελευταίο άτομο που αναχώρησε από εκεί είχε κάρτα εισόδου με την ένδειξη «visitor». Το γεγονός αυτό παραπέμπει σε στέλεχος της εταιρίας.
• Ο αυτόχειρας Κ.Τσαλικίδης είχε ενημερωθεί για το σύστημα νόμιμων συνακροάσεων από την Ericsson.
• Υπήρξαν συνολικά τέσσερα ψηφιακά κέντρα που περιείχαν το παρείσακτο λογισμικό.
• Οι ευθύνες για τις υποκλοπές και τη συγκάλυψη της υπόθεσης, βαραίνουν τη Vodafone

Η «ένοχη» Vodafone

Από την αρχή των ερευνών της, η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, αντιμετωπίζει την «ύποπτη» στάση της Vodafone. Ενώ στην αρχή η εταιρία, εκπροσωπούμενη από τον διευθύνοντα σύμβουλο της, Γιώργο Κορωνιά φαίνεται «αθώα» και μη έχοντας την παραμικρή γνώση για το λογισμικό, στη συνέχεια τα πράγματα ανατρέπονται.

Αρχικα η Vodafone παρέδωσε στην ΑΔΑΕ τρία τηλέφωνα λιγότερα από αυτά που περιέχονται στη λίστα της Ericsson και δύο επιπλέον τηλέφωνα τα οποία δεν συμπεριλαμβάνονταν στη λίστα της Ericsson. Ένα από τα τρία τηλέφωνα που δεν παραδόθηκαν στην ΑΔΑΕ από τη Vodafone χρησιμοποιείται αποκλειστικά για εσωτερικές λειτουργίες των ψηφιακών κέντρων.
Η ΑΔΑΕ ζήτησε από την Vodafone στιγμιότυπα των ψηφιακών κέντρων για τις χρονικές περιόδους που γίνονταν οι υποκλοπές (δηλαδή κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων 2004) αλλά και τη χρονική περίοδο που έγιναν «διορθώσεις» στο παράνομο λογισμικό (31/1/2005 έως 4/3/2005). Η εταιρεία δίνει στιγμιότυπα για κάποιες από τις ημέρες, ενώ δηλώνει ότι δεν διατηρεί στα αρχεία της τα πλήρη στοιχεία που ζητήθηκαν από την ΑΔΑΕ. Συγκεκριμένα αυτά που αφορούν την επίμαχη περίοδο της «έκτατης» πρόσβασης των υποκλοπέων στο λογισμικό (20/1/2005 - 10/2/2005).
Καθώς συνεχίζεται η έρευνα να στοιχεία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι υποκλοπές έγιναν μέσα από τη Vodafone, χωρίς την εμπλοκή τρίτων. Ο Γιώργος Κορωνιάς είχε υποστηρίξει μια αντίθετη εκδοχή.
Όπως αποδεικνύεται η Vodafone δεν επέτρεπε στους τεχνικούς της Ericsson να εγκαταστήσουν τα προγράμματα που είχε κατασκευάσει η εταιρεία τους, αλλά τα εγκαθιστούσαν οι ίδιοι.
Στα πλαίσια των ερευνών που γίνονται και σύμφωνα με μαρτυρίες μελών της ΑΔΑΕ, η συμπεριφορά της Vodafone είναι «παράξενη και αρνητική» στο να δώσει τα όποια βασικά στοιχεία. Γίνεται λόγος για «στοιχεία επισκεπτών που κάηκαν», για «μη τήρηση αρχείων όσων είχαν πρόσβαση στο λογισμικό», για «κανένα στοιχείο την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων». Είναι ολοφάνερο πλέον ότι η εταιρία δεν είναι πρόθυμη να αποκαλύψει το οτιδήποτε.
Οι εμπειρογνώμονες της ΑΔΑΕ θα μπορούσαν να «φωτογραφίσουν» πολύ μικρότερο αριθμό πιθανών «συνεργών», αν τους είχαν δοθεί περισσότερα στοιχεία και ψηφιακά αντίγραφα από τη Vodafone. Η εταιρεία όμως έχει δηλώσει ότι δεν διαθέτει περισσότερα στοιχεία και ότι αρκετά που αφορούν την κρίσιμη περίοδο των υποκλοπών έχουν καταστραφεί.
Η Vodafone μέχρι και σήμερα δεν «μιλάει» για το γεγονός που είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο τηλεπικοινωνιών που έχει γνωρίσει η χώρα μας.

Η στάση και η…απόσταση της κυβέρνησης

Η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή υποστήριξε δια στόματος των εκπροσώπων της ότι έπραξε στο ακέραιο το χρέος της και ότι δεν μπορούσε να δώσει στη δημοσιότητα το θέμα πριν ολοκληρωθεί η πρώτη φάση της δικαστικής έρευνας. Για τα όσα αποκάλυψε το πόρισμα της Αρχής και τα οποία ήταν αντίθετα με τα όσα είχαν αρχικά ανακοινωθεί, ο υπουργός Επικρατείας Θεόδωρος Ρουσόπουλος υποστήριξε «ουδέποτε τέθηκαν στη διάθεση της κυβέρνησης τα συγκεκριμένα στοιχεία που αναφέρονται στην έκθεση ευρημάτων της ΑΔΑΕ. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας δεν τα ανέφερε ούτε στον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γεώργιο Βουλγαράκη ούτε στον υπουργό Δικαιοσύνης Αναστάση Παπαληγούρα, ούτε στο υπόμνημά του προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου»

« Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Η πολιτεία πρέπει να είναι έτοιμη να προωθήσει την τεχνολογία, αλλά και να επέμβει όπου χρειαστεί», Νικήτας Αλεξανδρίδης (σε δήλωση του την περίοδο της αποκάλυψης του σκανδάλου ως πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων)



Αγγελική Κουτσουράδη

WEB SOLUTIONS: ΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΓΙΑ MANAGERS

Η κατάσταση

Η εταιρεία Web Solutions:κερδοφόρος εταιρία που δραστηριοποιείται στον τομέα των νέων τεχνολογιών. Έχει ως αξία το σεβασμό στους ανθρώπους, στηρίζεται και στηρίζει το ανθρώπινο δυναμικό της και μάλιστα εφαρμόζει πρόγραμμα «Εξισορρόπησης εργασίας – ζωής» (work-life balance).

Εμείς: ένα μεσαίο διευθυντικό στέλεχος, με ελπιδοφόρες προοπτικές, πιστό σε ηθικές αξίες και σύμφωνο με τις αξίες της Web Solutions.

Η Α: υπάλληλος στο τμήμα μας, έχει γίνει πρόσφατα μητέρα, κάνει χρήση του προγράμματος “work – life balance”. Eίναι πολύ αποδοτική και ικανή στη δουλειά της. Είναι πρόθυμη και με το αίσθημα της ευθύνης και υπευθυνότητας.

Ο Χ: νέο στέλεχος, με άλλη κουλτούρα (διαφορετική από τι δική μας και της εταιρίας). Φιλόδοξο άτομο, με ικανότητες επιρροής. Εκμεταλλεύεται τη δύσκολη χρονική περίοδο για να μας υπονομεύσει και πιστεύει ότι η Α πρέπει να επιστρέψει στα πλήρη καθήκοντά της ή να απολυθεί.

Οι υπόλοιποι υπάλληλοι του τμήματος μας: δυνατή ομάδα, που θεωρεί «δίκαιο το πρόγραμμα που κάνει χρήση η Α. Πιέζονται όμως αυτήν την περίοδο, έχουν επωμιστεί παραπάνω ευθύνες και επηρεάζονται από την άποψη του Χ.

Το δίλημμα: να μείνουμε πιστοί στις αξίες μας και να κάνει χρήση του προγράμματος που δικαιούται η Α ή να ακολουθήσουμε μία πιο σκληρή πολιτική και να επιστέψει πίσω η Α, αντιμετωπίζοντας έτσι και τον Χ.


Οι πρώτες ενέργειες – αξιολογώντας την κατάσταση

Η αξιολόγηση της κατάστασης αποτελεί τον πυρήνα της αντιμετώπισης του ηθικού διλήμματος.
Το πρώτο μας μέλημα είναι να εξετάσουμε όσο το δυνατό πληρέστερα την κατάσταση και όλες τις δυνατές επιλογές.
Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι η επιφορτισμένη κατάσταση του τμήματος μας οφείλεται κατά πολύ στο γεγονός ότι έχει αλλάξει η ροή της μέχρι τώρα εργασίας. Κύρια αιτία: η δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η εταιρία τη συγκεκριμένη περίοδο. Αυτό έχει επιφέρει πρόσθετο άγχος για εντατικοποίηση της εργασίας, αύξηση των αρμοδιοτήτων, επίτευξη υψηλότερων και βραχυπρόθεσμων στόχων. Τέτοιες καταστάσεις, επηρεάζουν την αρμονία της εργασίας και φυσικά τη συναισθηματική φόρτιση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι γίνονται πιο ευάλωτοι, έχουν τάση να «ενοχοποιηθούν», αλλά και να στοχοποιήσουν άτομα και καταστάσεις υπό το βάρος της πρόσθετης ευθύνης.
Σε τέτοια κατάσταση συναισθηματικής φόρτωσης βρίσκονται και οι υπάλληλοι του τμήματος μας. Στοχοποιούν την Α, για να βρουν την λύση στο πρόβλημα της εταιρίας και κατ’ επέκταση στο δικό τους.
Για μας ο Χ είναι ένας υπάλληλος του τμήματος μας και συνάδερφός μας. Δεν ερχόμαστε σε αντιπαράθεση μαζί του. Μένουμε πιστοί στις αρχές και στις αξίες μας. Επίσης, το να έρθουμε σε αντιπαράθεση μαζί του είναι σαν να τον στοχοποιούμε και εμείς με τη σειρά μας.

Ποιες είναι οι δράσεις και οι πρακτικές μας

Ερχόμαστε σε στενότερη επαφή με τους συναδέλφους της Α, οι οποίοι και μέσα στο κλίμα αυτό της πίεσης, αισθάνονται θυμό που είναι αυτοί σε κατάσταση πίεσης και πρόσθετου φόρτου εργασίας, εξαιτίας της απουσίας της. Τους τονίζουμε πως και η Α από την πλευρά της συμμετέχει και αυτή στη προσπάθεια που γίνεται για αύξηση των πωλήσεων, αφού δεν έχει μειώσει το ενδιαφέρον για τη δουλειά όλο αυτό το διάστημα που χρειάστηκε να απουσιάσει λόγω εγκυμοσύνης.

Συγκεκριμένα η Α:
• Mπορεί να δουλεύει λιγότερο, αλλά η αποδοτικότητά της είναι μεγαλύτερη.
• Δείχνει άτομο που έχει επίγνωση της κατάστασης, αλλά και έχει αυξήσει το ρυθμό της.
• Κάνει χρήση προνομίου που δικαιούται, όπως δικαιούνται και όλοι οι υπόλοιποι συνάδερφοί της

Είναι άδικο να «στοχοποιείς» κάποιον που προφανώς προσπαθεί ακόμα περισσότερο.

Το πρώτο που θα εξετάζαμε δεν είναι η επιστροφή της Α, πολύ περισσότερο η αποχώρηση της από την εταιρία, αλλά ένας απολογισμός και επανεξέταση ποιος κάνει τι, πώς και πότε.
Σκοπός αυτής της ενέργειας είναι να δούμε πως μπορούμε να ανακατανείμουμε τις αρμοδιότητες σε όλους τους υπαλλήλους, με το δεδομένο αριθμό και τις δεδομένες συνθήκες (μειωμένο ωράριο της Α).
Είναι σημαντικό επίσης να εξετάσουμε και άλλες πιθανές, αναγκαίες ενέργειες όπως την αναπροσαρμογή του δικτύου πωλήσεων, την μείωση των εξόδων στο συγκεκριμένο τμήμα, την ενδεχόμενη επένδυση σε νέους τρόπους προσέγγισης του πελάτη, την διεύρυνση της πελατειακή μας αγορά. Βάζουμε νέους στόχους, όπου ο κάθε στόχος είναι και ένα project, για το οποίο είναι απαραίτητο να ξέρουμε ποιος κάνει τι και πότε.
Είναι κάτι που κοινοποιούμε προς τους υπαλλήλους και ζητάμε τη συνεργασία τους σε αυτό. Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες όλων (συμπεριλαμβανομένου της Α) σε αυτή τη δύσκολη χρονική περίοδο για την εταιρεία. Επίσης, αναγνωρίζουμε ότι ακριβώς εξαιτίας αυτής της δύσκολης κατάστασης είναι σχεδόν αναμενόμενο να υπάρχει πίεση που πολλές φορές και για κάποιους να εκδηλώνεται με θυμό, δυσαρέσκεια, απογοήτευση, αλλά και στοχοποίηση προς κάποιον συνάδερφό μας. Τους υπενθυμίζουμε πως αυτό είναι άδικο και άστοχο, τη στιγμή που αυτή η ίδια η ομάδα ήταν που είχε επιφέρει τόσα καλά αποτελέσματα στο παρελθόν. Σε αυτήν την ομάδα ήταν και τότε η Α.

Δεν απευθυνόμαστε στον Χ σαν να είναι κάποιος άλλος, αλλά τον συμπεριλαμβάνουμε στην υπόλοιπη ομάδα. Δίνουνε το παράδειγμα ότι ούτε εμείς στοχοποιούμε κάποιον. Αντίθετα είναι μέσα στην ομάδα και ως έτσι τον αντιμετωπίζουμε. Αποφεύγουμε να έρθουμε σε οποιαδήποτε σύγκρουση μαζί του. Όσο πιο έντονη είναι η σύγκρουση, τόσο πιο πολύ μέρος της δύναμης και ενέργειας μας έχουμε χάσει στο τέλος. Και η δύναμη μας είναι κάτι που ανανεώνεται δύσκολα, ειδικά μέσα στα πλαίσια της εταιρείας. Δεν ξεχνάμε ότι ο αποτελεσματικός χειρισμός της συναισθηματικής φόρτισης οδηγεί στην ομαλοποίηση των διαπροσωπικών σχέσεων ανάμεσα στους υπαλλήλους και στα στελέχη μιας επιχείρησης

Προσπαθούμε να διατηρήσουμε ένα κλίμα «καλής συνεργασίας» στο τμήμα και να κάνουμε δημιουργική κριτική στους υφιστάμενους μας. Δεν αποκλείουμε να επιστρέψει η Α νωρίτερα, αλλά αυτό θα γίνει εφόσον έχουμε εξετάσει την κατάσταση και την όποια δυνατή ανακατανομή των αρμοδιοτήτων. Στόχος μας παραμένει η ευημερία των εργαζομένων και η πρόοδος της εταιρίας μας και οι ενέργειες μας να είναι ωφέλιμες προς όλους (win/win).


Αριστοτέλης:
Η εὐδαιμονία αποτελεί το ύψιστο αγαθό και η ἀρετή ο μοναδικός δρόμος κατάκτησής της.
Διανοητική αρετή: σοφία, φρόνηση, ευφυία, μνήμη
ηθική αρετή: δικαιοσύνη, ανδρεία, μεγαλοψυχία, πειθαρχία
Η βούλησή μας (ή η επιθυμία μας) εκφράζει μάλλον έναν τελικό σκοπό, ενώ η προαίρεσή μας επιλέγει τα μέσα που θεωρούμε χρήσιμα για την επίτευξη του σκοπού ….και μάλλον η προαίρεσή μας βασίζεται σε ό,τι μπορούμε εμείς να πραγματοποιήσουμε, ό,τι κρίνουμε ότι είναι μέσα στα όριά μας.


Δημόκριτος:
Η φρόνηση εκφράζεται με τρεις (συμπληρωματικές) δυνατότητες:
- Να σκεπτόμαστε σωστά
- Να διατυπώνουμε τη σκέψη μας άψογα
- Να πράττουμε αυτά που κρίνονται από τους άλλους σωστά, άρα ευεργετικά


Αγγελική Κουτσουράδη

Friday, February 5, 2010

FROST / NIXON: Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ


Οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις που έδωσε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον το 1977 στο δημοσιογράφο Ντέιβιντ Φροστ, ζωντανέυουν
μέσα από τον κινηματογραφικό φακό θυμίζοντας μας ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα που συγκλόνισαν την Αμερική, αυτό το Warergate. Ο Ρον Χάουαρντ σκηνοθετεί τους Φράνκ Λανγκέλα και Μάικλ Σιν στους ρόλους του Νίξον και Φροστ αντίστοιχα, ενώ το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Πίτερ Μόργκαν.

Το χρονικό μίας συνέντευξης που έγραψε ιστορία

Ο Βρετανός Ντέιβιντ Φροστ είναι ένας ιδιαίτερα δημοφιλής δημοσιογράφος της τηλεόρασης, ο οποίος καταπιάνεται με θέματα που έχουν μεγάλη απήχηση στο ευρύ κοινό και που είναι ικανά να κρατήσουν ψηλά ποσοστά στην ακροαματικότητα των εκπομπών του. Το 1977 βλέπει στο πρόσωπο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ τον ιδανικότερο πρωταγωνιστή μίας τηλεοπτικής υπερπαραγωγής, αφού ο Νίξον περιμένει την ευκαιρία να καλυτερεύσει τη δημόσια εικόνα του, καθώς έχει πληγεί από την κατηγορία για εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Watergate. Το συγκεκριμένο σκάνδαλο τον οδήγησε και στην παραίτηση του από το πολιτικό του αξίωμα. Ο Νίξον ελπίζει ότι ο κατά τα άλλα δημοφιλής Φροστ θα είναι ο πιο αδύναμος δημοσιογράφος που θα μπορούσε να του πάρει συνέντευξη.
Η αναμέτρηση ξεκινάει με τον Νίξον να έχει τον απόλυτο έλεγχο και τη θέση ισχύος. Ο Φροστ είναι σχεδόν ανίσχυρος και η λεκτική του ικανότητα αδύναμη. Οι τρεις από τις τέσσερις συμφωνηθέντες δίωρες συνεντεύξεις κυλούν «αναίμακτα» για τον πρώην πρόεδρο, ο οποίος αποφεύγει τις όποιες ερωτήσεις– παγίδες του δημοσιογράφου. Ο Νίξον αισθάνεται ότι μπορεί να κερδίσει το έδαφος και να βελτιώσει τη δημόσια εικόνα του που πραγματικά είχε πληγεί τόσο πολύ το προηγούμενο διάστημα. Σχεδόν φαίνεται ότι μπορεί να κερδίσει εκ νέου τη συμπάθεια του αμερικανικού λαού, αφού ακόμα και στις ερωτήσεις που αφορούν τον πόλεμο του Βιετνάμ εκείνος υπερασπίζεται ικανοποιητικά τις επιλογές του.
Μόνο που η ανατροπή γίνεται στην τελευταία συνέντευξη όπου ο δημοσιογράφος «σκαλίζει» την υπόθεση Watergate. Και αυτή τη φορά ο Φροστ είναι πολύ καλά διαβασμένος και καταφέρνει να στριμώξει πραγματικά τον αντίπαλο του μη αφήνοντας του άλλα περιθώρια από το σκύψει το κεφάλι για να δει όλη η Αμερική την ενοχή του μέσα από τον τηλεοπτικό φακό.

Φιλοδοξία και ηθική

Ο Φροστ είναι ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος στα ψυχαγωγικά προγράμματα. Τον ενδιαφέρει η αναγνώριση και είναι σίγουρα πολύ φιλόδοξος. Στον πρώην πρόεδρο της Αμερικής βλέπει το επόμενο πρόσωπο που θα του φέρει υψηλά ποσοστά ακροαματικότητας. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Οι περισσότεροι συνεργάτες του τον αποτρέπουν από αυτήν του την επιθυμία θεωρώντας πως η τηλεοπτική αναμέτρηση θα είναι εις βάρος του. Επιμένει να προχωρήσει. Ίσως περισσότερο από επαγγελματική ματαιοδοξία. παρά από ευσυνειδησία και χρέος. Θα χρειαστεί να ρισκάρει το επαγγελματικό του μέλλον, αλλά και την περιουσία του πληρώνοντας 600.000 δολάρια για αυτόν τον κύκλο των συνεντεύξεων. Δεν είναι όμως μόνο οι συνεργάτες του που δεν πιστεύουν σε αυτό του το εγχείρημα. Σχεδόν όλος ο κόσμος των media, αλλά και ο ίδιος ο Νίξον δεν πιστεύουν στις δημοσιογραφικές του ικανότητες.
Μέσα σε αυτό το αρνητικό κλίμα δυσπιστίας και άρνησης ο Φροστ επιμένει να προχωρήσει. Ίσως να μην είναι ένας δημοσιογράφος που ξέρει μόνο να ψυχαγωγεί, αλλά που να ενδιαφέρεται για την αλήθεια και να επιθυμεί την αποκάλυψη μυστικών που είναι καλά κρυμμένα. Τόσο κρυμμένα που είναι σχεδόν ανώφελο να τα ψάξει κανείς.
Ίσως και να χρησιμοποιεί το επιχείρημα της ακροαματικότητας, ενώ κατά βάθος θέλει πραγματικά να αναμετρηθεί με τον γίγαντα Νίξον.
Και αυτή του η επιμονή είναι που τον χρήζει νικητή στον τελευταίο γύρο της αναμέτρησης. Χρειάστηκε να συγκρουστεί σχεδόν με τον ίδιο του τον εαυτό και να ανακαλύψει την δύναμη της δημοσιογραφικής έρευνας που επιτρέπει στην αλήθεια να λάμψει και που δεν φοβάται να αναμετρηθεί ακόμα και με έναν αντίπαλο που ακούει στο όνομα «Νίξον». Χρησιμοποίησε τη δημοσιογραφική του έρευνα και αισθάνθηκε το χρέος που όφειλε στον εαυτό του, στο επάγγελμα και στον κόσμο που τον παρακολουθούσε.
Το δίλημμα υπάρχει εκεί όπου υπάρχει η αλήθεια και η αποκάλυψή της. Το δίλημμα υπάρχει και στους δύο: και σε αυτόν που θέλει να την αποκαλύψει (Φροστ) και σε αυτόν που επιθυμεί να την αποκρύψει (Νίξον).
Στον Φροστ το δίλημμα έχει πιο “ζωντανη” υπόσταση. Υπάρχει μέσα του και εξαρτάται από την πίστη στον ίδιο του τον εαυτό, από την αναμέτρηση με τον αντίπαλο.

Τα γεγονότα πριν την τηλεοπτική αναμέτρηση.

Ο Νίξον είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που παραιτήθηκε, ενώ η διακυβέρνηση του έχει στιγματιστεί από τον πόλεμο του Βιετνάμ κα το σκάνδαλο Watergate
Την Κυριακή 17 Ιουνίου 1972 ο φύλακας του ξενοδοχείου Watergate ειδοποιεί την αστυνομία καθώς έχει αντιληφθεί την παρουσία πέντε ανδρών που επιχειρούν να διαρρήξουν τα γραφεία της Δημοκρατικής παράταξης. Οι άντρες συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω την ώρα που προσπαθούν να τοποθετήσουν «κοριούς» στις τηλεφωνικές συσκευές στα γραφεία των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου Νίξον. Λίγο καιρό αργότερα κάποιος από τους ληστές ομολόγησε την συνεργασία του με κάποιον από τους συμβούλους του Νίξον. Έρευνες επί ερευνών ακολούθησαν για έναν χρόνο, έρευνες που αποκάλυψαν κασέτες από μαγνητοφωνημένα τηλεφωνήματα του προέδρου Νίξον όπου αναφερόταν στο περιστατικό. Αυτός ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι είχε ανάμειξη, όμως παραιτήθηκε το 1974 και ο αντιπρόεδρος του Ford που ανέλαβε πρόεδρος πάγωσε κάθε έρευνα για την υπόθεση.
Μετά την απομάκρυνση του από τον Λευκό Οίκο λοιπόν ο Νίξον ζει στο σπίτι του και περιμένει την ώρα για να εμφανιστεί ξανά και να δικαιολογήσει τον εαυτό του για τις πράξεις του. Και τότε εμφανίζεται ο Φροστ.

Αγγελική Κουτσουράδη

ΚΑΡΤΕΛ ΓΑΛΑΚΤΟΣ


Τι είναι;

Καρτέλ ονομάζεται η σύμπραξη (συνασπισμός) μεγάλων κυρίως εταιρειών ομοειδών επιχειρήσεων, (παραγωγών συνήθως), κατά οριζόντια ή παράλληλη διάταξη, με σκοπό την αποφυγή του μεταξύ τους ανταγωνισμού δια κοινής διαμόρφωσης ενιαίας τιμής των προσφερομένων υπηρεσιών ή των προϊόντων τους, ή και με πολύ ελάχιστες μεταξύ τους διαφορές τιμών.
Το καρτέλ πολλές φορές προκαλεί την αθέμιτη χειραγώγηση της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς».

Το καρτέλ « α λα ελληνικά»

Πρώτο εύρημα: ο χαρακτηρισμός «φρέσκο γάλα»
Στη δεκαετία του 80 περάσαμε από το εβαπορέ στο παστεριωμένο (όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη).
Το βαφτίσαμε φρέσκο και μάλιστα με μικρό χρονικό περιθώριο.

Ο ακαδημαϊκός Γ. Καλατζόπουλος χαρακτηρίζει το φρέσκο γάλα: «ελληνική ανακάλυψη, διαφημιστική επινόηση»

Η ολιγοήμερη διάρκειά του προστάτευε το ολιγοπώλιο του φρέσκου γάλακτος από τον εισαγόμενο ανταγωνισμό, απαγορεύοντας την είσοδο έτοιμων προϊόντων από το εξωτερικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ευρώπη το παστεριωμένο γάλα έχει διάρκεια 8-10 ημέρες.
Τον Ιούνιο του 2006 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων (υπουργός κ. Μπασιάκος) προτείνει να μεγαλώσει η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος (από πέντε σε δέκα μέρες), ώστε να χαμηλώσει η τιμή κάτω από τα επίπεδα των 0,80 ευρώ, αλλά υπάρχει ο φόβος αντιδράσεων από αγελαδοτρόφους που φωτογραφίζονται ως βασικοί «ένοχοι» των υψηλών τιμών.
Η Συντονιστική Επιτροπή Αγελαδοτρόφων κάνει λόγο για εξοντωτική μέση τιμή αγοράς γάλακτος από τον παραγωγό, φωτογραφίζοντας την εκβιαστική συμπεριφορά των γαλακτοβιομηχανιών που αναγκάζει πολλούς γαλακτοπαραγωγούς να αποσυρθούν.

Τσουχτερές τιμές
Μπορεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στην Αγγλία το γάλα να μην διαφημίζεται και με αυτόν τον τρόπο να διατηρείται σε χαμηλή τιμή, στην Ελλάδα όμως λανσάρεται ως επώνυμο προϊόν και ο καταναλωτής επιβαρύνεται με πρόσθετο κόστος μεταξύ 13 και 15 λεπτών το λίτρο. Διανομή, επιστροφές, διαφήμιση και προώθηση είναι σημαντικοί συντελεστές επιβάρυνσης, όπως και οι εκπτώσεις και οι παροχές που δίνονται από τα σούπερ μάρκετ. Τα τελευταία πιέζουν αφόρητα τις γαλακτοβιομηχανίες και εξασφαλίζουν εκπτώσεις της τάξης του 30%.

Ουσιαστικά στην περίπτωση του γάλακτος δρουν δύο αντιμαχόμενα καρτέλ. Εκείνο των γαλακτοβιομηχανιών έναντι των αγελαδοτρόφων και εκείνο των εμπορικών αλυσίδων, των σουπερμάρκετ έναντι των γαλακτοβιομηχανιών. Θύματα των πρώτων οι κτηνοτρόφοι και των δεύτερων οι καταναλωτές.

Το καρτελ «καλά κρατεί»

Τον Ιουνίου του 2006 διενεργείται αυτεπάγγελτος έλεγχος από την Επιτροπή Ανταγωνισμού για το καρτελ του φρέσκου γάλακτος που δρα σε βάρος των κτηνοτρόφων.
Στο στόχαστρο μπαίνουν πέντε βιομηχανίες: η Δέλτα (που μετονομάστηκε σε Vivartia), ο Ολυμπος, η ΦΑΓΕ, η ΜΕΒΓΑΛ και η ολλανδική Friesland οι οποίες και συλλέγουν το 90% του φρέσκου γάλακτος που παράγουν οι εγχώριοι αγελαδοτρόφοι.
Υπάρχουν δύο άξονες:
1)Ο ΣΕΒΓΑΠ, που είναι η επίσημη έκφραση των βιομηχανιών γάλακτος
2)Η Δέλτα, η οποία συγκεντρώνει σχεδόν του 50% του παραγόμενου γάλακτος στη χώρα.
Ωστόσο Πρόεδρος του ΣΕΒΓΑΠ είναι ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Ζώνης Γάλακτος της Δέλτα κ. Χατζηγεωργίου, ενώ χρέη προέδρου εκτελεί ο κ. Δασκαλόπουλος σε ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών)και Vivartia

Στα τέλη Νοεμβρίου 2006 αρχίζει το πόρισμα ενώ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου 17 επιχειρήσεις κατηγορούνται για καρτέλ τόσο σε επίπεδο τιμών παραγωγού όσο και λιανικής.

Η πρώτη αντίδραση από τη Vivartia έρχεται δια στόματος του πρόεδρου της του κ. Δασκαλόπουλου:
«Η εταιρεία ουδέποτε συμμετείχε σε συμφωνίες που παραβιάζουν το νόμο».
Στελέχη άλλων γαλακτοβιομηχανιών απέφευγαν τον όποιο σχολιασμό επιθυμώντας να «λάβουν γνώση πρώτα της εισήγησης» ενώ την έκπληξή τους για την εμπλοκή τους στην υπόθεση δεν έκρυβαν κύκλοι αλυσίδων σούπερ μάρκετ.

H εκδίκαση της υπόθεσης προγραμματίζεται για τις 8 Φεβρουαρίου του 2007 από την Oλομέλεια της Eπιτροπής Aνταγωνισμού, καθώς από τη νομοθεσία οι εμπλεκόμενοι έχουν στη διάθεσή τους τουλάχιστον ένα μήνα για να ετοιμάσουν τις θέσεις τους.
Η πρώτη ημέρα της διαδικασίας (22 Μαρτίου 2007) ήταν η «ημέρα των γαλακτοβιομηχανιών», καθώς η Επιτροπή Ανταγωνισμού, έχοντας χωρίσει την υπόθεση στα δύο, άρχισε να εκδικάζει όσα αφορούν στην «οριζόντια σύμπραξη των γαλακτοβιομηχανιών, με σκοπό να επιβάλουν τιμές στους κτηνοτρόφους και να μοιράσουν μεταξύ τους την αγορά νωπού γάλακτος».
Στις 7 Μαΐου θα αρχίσει η εκδίκαση του δευτέρου μέρους της υπόθεσης, που αφορά στη «σύμπραξη των γαλακτοβιομηχανιών με σούπερ μάρκετ για τον καθορισμό ενιαίων λιανικών τιμών στο παστεριωμένο γάλα».
Εκπρόσωποι και των εννέα κατηγορούμενων εταιρειών, όπως και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Γάλακτος, προσήλθαν στην έδρα της Επιτροπής Ανταγωνισμού συνοδευμένοι από τα νομικά επιτελεία των εταιρειών τους. Ενδεικτικό της σημασίας που δίνουν στην υπόθεση είναι ότι οι εκπρόσωποι της Vivartia που συνοδεύονταν από έξι δικηγόρους.
Τον Ιούλιο του 2007 ο εισαγγελέας εφετών κ. Ισίδωρος Ντογιάκος ζητάει ποινική δίωξη για τις εταιρείες VIVARTIA, ΦΑΓΕ, ΜΕΒΓΑΛ και ΑΓΝΟ, με την κατηγορία της σύμπραξης στη δημιουργία καρτέλ. Σύμφωνα με τους γαλακτοπαραγωγούς οι παραπάνω εταιρείες πολλές φορές τους απειλούσαν ότι δε θα παραλάβουν το γάλα, εξαναγκάζοντας τους να δέχονται μείωση της αρχικής τιμής αγοράς. Από την πλευρά τους οι παραγωγοί δεν μπορούσαν να απευθυνθούν σε άλλη εταιρεία και να διαπραγματευτούν την τιμή, αφού οι 4 αυτές εταιρείες είχαν κοινή συνεννόηση ως προς αυτό το θέμα.
Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου η Vivartia περνάει στα χέρια του ομίλου MIG. Και ενώ αρχικά οι Δασκαλόπουλος και Βγενόπουλος δείχνουν έτοιμοι να συνεργαστούν από κοινού στο τιμόνι της εταιρείας, λίγους μήνες μετά, μόλις τον Οκτώβριο, ο πρώτος αποχωρεί. Όπως δηλώνει ο κ. Δασκαλόπουλος αιτία της απόφασης του να αποχωρήσει από την Vivartia είναι η αλλαγή στρατηγικού σχεδιασμού που προώθησε ο κ. Βγενόπουλος και που είναι αντίθετο με την αρχική τους συμφωνία.
Τον Απρίλιο του 209 ο κ. Βγενόπουλος ανακοινώνει μείωση κατά 25% στην τιμή του φρέσκου γάλακτος, δίνοντας ένα «δώρο» στους Έλληνες καταναλωτές που για χρόνια πληρώνουν τις υψηλές τιμές στο γάλα. Τη στιγμή που το καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών όπου πρωταγωνιστούσε η Vivartia έχει τιμωρηθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Αγγελική Κουτσουράδη

Ένα ποτάμι που το έλεγαν Ασωπός

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα ποτάμι που το έλεγαν Ασωπό. Περνούσε από το Συκάμινο, τον Ωρωπό, το Σχηματάρι και πότιζε με τα καθαρά του νερά τη ζωή των κατοίκων, ενώ ήταν ένα στοργικό καταφύγιο για πτηνά και ψαριά.

Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινάει ένα από τα πιο εφιαλτικά παραμύθια που έγραψε η σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ένα παραμύθι που δεν μοιάζει με τα άλλα, αφού ακόμα δεν έχει τελειώσει και απέχει πολύ από το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».
Για της ιστορίας «του λόγου το αληθές», το πρόβλημα της μόλυνσης του Ασωπού ξεκίνησε το 1969 όταν ένα χουντικό προεδρικό διάταγμα επέτρεψε την εγκατάσταση βιομηχανιών στην περιοχή των Οινοφύτων, χωρίς να δοθούν οι απαραίτητες οδηγίες για τη λειτουργία τους. Δέκα χρόνια αργότερα ο τότε νομάρχης Βοιωτίας επέτρεψε τη ρίψη αποβλήτων στο ποτάμι, με την μόνη προϋπόθεση να ελέγχονται οι ποσότητες χρωμίου που περιέχουν.
Μέχρι και το 2004 κανένας δημόσιος φορέας δεν ασχολήθηκε με τον αν τηρούνται οι προδιαγραφές ασφάλειας στη ρίψη των αποβλήτων από τις βιομηχανίες.
Ωστόσο ήδη από το 1997 μία μελέτη του Πολυτεχνείου είχε επισημάνει την απουσία εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων στα εργοστάσια καθώς και το μέγεθος της ρύπανσης. Κανένας επίσημος φορέας όμως δεν ανέλαβε τη χρηματοδότηση ενός έργου που θα επέτρεπε τη δημιουργία κεντρικής μονάδας επεξεργασίας λυμάτων στη περιοχή Στενά Αυλώνα, κάτι που άλλωστε είχαν προτείνει οι επιστήμονες της παραπάνω μελέτης.
Τότε έχουμε και τις πρώτες αντιδράσεις από τους κατοίκους, έρχονται και κάποια πολύ μικρά πρόστιμα σε κάποιες βιομηχανίες, αλλά καμία τους δεν άλλαξε την πολιτική περί απορριμμάτων.
Το Νοέμβριο του 2004 ανιχνεύτηκαν υψηλές ποσότητες χρωμίου στο πόσιμο νερό, οι οποίες σε επόμενη μέτρηση στις αρχές του 2005 φάνηκαν ακόμα υψηλότερες. Και δεν υπήρξε καμία επόμενη μέτρηση και καμία αντίδραση από την πολιτεία, μέχρι τον Ιανουάριο του 2007 που με την πρωτοβουλία του Δήμου Οινοφύτων άρχισαν συστηματικές αναλύσεις που έδειχναν ολοένα και αυξανόμενες ποσότητες χρωμίου. Μετά και από σχετική ανάλυση από το Γενικό Χημείο του κράτους αποδείχθηκε ότι το νερό περιέχει ασθενές χρώμιο.
Τα άλλοτε διαυγή και καθαρά νερά του Ασωπού είχαν θολώσει για τα καλά και απειλούσαν τη ζωή χιλιάδων κατοίκων.
Χρειάστηκαν πολλές φωνές για να βρει το δρόμο της δημοσιότητας το πρόβλημα της μόλυνσης του Ασωπού. Πρωτοστάτης σε αυτές τις φωνές ο παπά – Ιωάννης των Οινοφύτων που συνέβαλε ουσιαστικά στην αποκάλυψη αυτού του οικολογικού σκανδάλου. Η πολιτεία παραδέχτηκε ότι απουσιάζουν οι υποδομές και ότι οι γύρω βιομηχανίες ρίχνουν τα στερεά και υγρά απόβλητά τους στον ποτάμι.
Μέχρι τον Αύγουστο του 2007 είχαν διαπιστωθεί 23 παραβάσεις και είχαν επιβληθεί πρόστιμα συνολικού ύψους 530.000 ευρώ.
Οι έλεγχοι από την πολιτεία συνεχίστηκαν και τα πρόστιμα έφτασαν στο συνολικό ποσό των 1,4 εκατ. ευρώ όπως επιβλήθηκαν σε 19 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και που βρέθηκαν «ένοχες» για το περιβαλλοντικό αυτό έγκλημα.

Όμως τα κατηγορώ συνεχίζονται καθώς από ότι αποδεικνύεται οι βιομηχανίες δεν έχουν συμμορφωθεί.
Άλλες καταγγελίες, μάλιστα, θέλουν τις εταιρείες να μην έχουν καταβάλλει όλα τα πρόστιμα, καθώς μόλις 6 έχουν πληρωθεί από τα 200 που έχουν επιβληθεί και οι έλεγχοι να μην γίνονται στο βαθμό που επιβάλλεται.


«H κατάσταση είναι πέραν κάθε φαντασίας. Δεν υπάρχει πλέον ποτάμι. Mόνο βοθρολύματα. Δεν υπάρχει ζωή. Δεν υπάρχει οξυγόνο. Tο μόνο που εντοπίσαμε ήταν το αβγό ενός είδους μύγας που ζει σε μηδενικό οξυγόνο! Φυσικά ούτε λόγος για ψάρια κι άλλες μορφές ζωής», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γιώργος Χατζηνικολάου, επικεφαλής της ομάδας μελέτης του Eλληνικού Kέντρου Θαλάσσιων Eρευνών (EΛKEΘE) που επισκέφτηκε το καλοκαίρι του 2008 των Ασωπό.

Φυσικοί & ηθικοί αυτουργοί

Και αν οι βιομηχανίες είναι αυτοί που φωτογραφίζονται ως οι φυσικοί αυτουργοί για το περιβαλλοντικό αυτό έγκλημα, τότε εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης φέρουν την ευθύνη της ηθικής αυτουργίας, αφού αυτοί είχαν δώσει όλες τις άδειες στις εταιρείες για να αδειάζουν «νόμιμα» τα λήμματα τους στο ποτάμι.
Άλλωστε το πόρισμα της υπόθεσης της μόλυνσης του Ασωπού αναφέρει τις παράνομες και ελλιπείς άδειες λειτουργίας από εταιρείες που εκπέμπουν τα απόβλητά τους στον Ασωπό, όπως και ότι δε τηρούνται οι διατάξεις της ΚΥΑ 13588 σχετικά με τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, της ΚΥΑ 26 857 για την προστασία των υπόγειων νερών και της ΚΥΑ 4859 για τον έλεγχο της απόρριψης επικίνδυνων υγρών αποβλήτων σε επιφανειακά νερά.
Το πρόβλημα αφορά ουσιαστικά τη ρύπανση του υπεδάφους και του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα από την επικίνδυνη ουσία του εξασθενούς χρωμίου, πολύ υψηλές συγκεντρώσεις της οποίας βρέθηκαν στους βόθρους ορισμένων από τις βιομηχανίες
Σε 17 από τις 19 εταιρείες που κατηγορούνται έχουν δοθεί άδειες λειτουργίας χωρίς προηγουμένως να έχει ελεγχθεί το πώς και το πού θα γίνεται η διαχείριση των λυμάτων τους, αλλά και χωρίς να τους έχει δοθεί άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων.

Η περίπτωση της Berling ΑΒΕΕ
Η εταιρεία Berling ABEE – Κυριάκος Γ. Κωνσταντινίδης ιδρύθηκε το 1983 από τον Κυριάκο Κωνσταντινίδη με την επωνυμία Κυριάκος Γ. Κωνσταντινίδης & ΣΙΑ Ε.Ε. Μετά από μετασχηματισμό το 1994 λειτουργεί με τη σημερινή της νομική μορφή ως Berling ABEE. Η έδρα της επιχείρησης και η παραγωγική της μονάδα λειτουργεί στα Οινόφυτα Βοιωτίας, ενώ οι δραστηριότητες της περιλαμβάνουν την παραγωγή και διάθεση οικοδομικών, μονωτικών, βιομηχανικών χρωμάτων και βερνικιών επιπλοποιίας.
Η εταιρεία μας είναι ανάμεσα στις 17 εταιρείες που έχει προβλήματα νομιμότητας στην άδεια που της είχε χορηγηθεί από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας στις 15 Φεβρουαρίου 1997.
Συγκεκριμένα κατηγορείται ότι πήρε άδεια λειτουργίας από τη Ν.Α. Βοιωτίας χωρίς την άδεια διάθεσης αποβλήτων από την Πολεοδομία , και απέκρυψε ότι έκανε χρήση χρωμικών ενώσεων. Για το λόγο αυτό της επιβλήθηκε το Νοέμβριο του 2007 πρόστιμο ύψους 62.000 ευρώ.
Οι επιθεωρητές που έκαναν το συγκεκριμένο έλεγχο ανακάλυψαν ότι το εργοστάσιο παράγει περισσότερα απόβλητα από όσα αναγράφονται στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) του εργοστασίου και ότι δεν εφαρμόζεται η προβλεπόμενη μέθοδος διαχείρισής τους.
Επίσης η εταιρεία συγκαταλέγεται σε αυτές που υπόκεινται σε έλεγχο νομιμότητας και πληρότητας δικαιολογητικών των αδειών διάθεσης υγρών αποβλήτων.
Ωστόσο δεν βρέθηκε ένοχη στον έλεγχο για διάθεση των υγρών αποβλήτων της στο υπέδαφος.


Περιβαλλοντική πολιτική της Berling
Τον Απρίλιο του 1998 η Berling τιμήθηκε με το Οικολογικό Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το σχεδιασμό και την παραγωγή του πρώτου ελληνικού οικολογικού πλαστικού χρώματος Petite.
Η εταιρεία είναι μέλος του διεθνούς Προγράμματος για τις Επιχειρήσεις και το Περιβάλλον που διοργανώνεται από το Πανεπιστήμιο του Cambridge υπό την αιγίδα του Πρίγκιπα της Ουαλίας, στα πλαίσια της προσπάθειάς της για διαρκή ενημέρωση για τις βιώσιμες μεθόδους ανάπτυξης των επιχειρήσεων που είναι φιλικές προς το περιβάλλον
Στους στόχους της εταιρείας είναι η βελτίωση της οργανωτικής και λειτουργικής δομής της ώστε να διευκολυνθεί ο προσανατολισμός σε φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα και διαδικασίες, καθώς και η ενίσχυση της έρευνας για την παραγωγή και άλλων οικολογικών προϊόντων.
Το 2006 και ενώ το πρόβλημα της μόλυνσης του Ασωπού έχει αρχίσει να βλέπει σιγά σιγά το φως της δημοσιότητας, η Berling προχωράει στην εγκατάσταση Πιστοποιημένου Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 14001:2004 και τον κανονισμό EMAS (Φορέας Πιστοποίησης: EUROCERT A.E., Αριθμός καταχώρισης στο Ελληνικό Μητρώο EMAS: EL-000047). Το Περιβαλλοντικό Σύστημα προβλέπει μεταξύ άλλων την εφαρμογή πολιτικών και πρακτικών ώστε να διασφαλίζεται η φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία της εταιρείας, τη συνέπεια της προς την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία, τη μέριμνά της για την ασφαλή διαχείριση των αποβλήτων τη, σύμφωνα πάντα με την ισχύουσα νομοθεσία, την ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού της σε περιβαλλοντικά θέματα, την επιλογή πρώτων υλών και προμηθευτών που διασφαλίζουν τις φιλικές προς το περιβάλλον εφαρμογές και τέλος την αναβάθμιση του μηχανολογικού της εξοπλισμού.

Προτάσεις επικοινωνιακής πολιτικής
Όπως είδαμε και παραπάνω η εταιρεία που εξετάζουμε είχε προβεί σε κάποιες κινήσεις προς υιοθέτηση περιβαλλοντικής πολιτικής από το 2006 με την εγκατάσταση του Πιστοποιημένου Συστήματος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης. Την ίδια χρονιά εγκρίνεται από τον Πρόεδρο της κ. Κυριάκο Κωνσταντινίδη και δημοσιεύεται Περιβαλλοντική Δήλωση του έτους 2005, όπου μεταξύ άλλων αναφέρονται τα όσα προβλέπει προς εφαρμογή το εγκατεστημένο Πιστοποιητικό Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης.
Η εταιρεία με αυτή τη δήλωση σχεδόν επιθυμούσε να προλάβει τις κατηγορίες περί συμμετοχής της σε επικείμενη συνενοχή της στο περιβαλλοντικό έγκλημα, που τότε είχε αρχίσει να απασχολεί ολοένα και περισσότερο την κοινή γνώμη και θα υποχρέωνε την πολιτεία να προβεί σε ελέγχους.
Αναδημοσίευση της ίδιας Περιβαλλοντικής Δήλωσης έγινε για το έτος 2007 με ημερομηνία έγκρισης τον Ιούνιο του 2008. Την περίοδο λοιπόν που έχει βρεθεί ένοχη η εταιρεία για τη χρήση χρωμικών ουσιών και της έχει επιβληθεί πρόστιμο, τονίζει ότι η ίδια έχει φροντίσει να υιοθετήσει πολιτικές και να έχει πιστοποιητικά που της επιτρέπουν να λειτουργεί με φιλική πολιτική απέναντι στο περιβάλλον. Η δήλωση είναι μέρος της ίδιας δήλωσης που είχε δημοσιευθεί το 2005.
Στην ιστοσελίδα της εταιρείας είναι διαθέσιμες οι παραπάνω Περιβαλλοντικές Δηλώσεις, όπως και αναφέρει ότι έχει πιστοποιηθεί και διακριθεί για την περιβαλλοντική της πολιτική.
Όμως δεν παύει να έχει κατηγορηθεί για τη χρήση χρωμικών ενώσεων και για την ανεπάρκεια πληρότητας δικαιολογητικών των αδειών διάθεσης υγρών αποβλήτων.
Το πρόβλημα της μόλυνσης του Ασωπού συνεχίζει να απασχολεί την κοινή γνώμη, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και την πολιτεία. Τη στιγμή που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις του προβλήματος και που αφορούν τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και της καλλιεργήσιμης γης.

Και αυτό είναι που έχουμε να προτείνουμε στην Berling για την επικοινωνιακή της πολιτική:
Να συνεχίσει μέσα από την ιστοσελίδα της να παρουσιάζει τις περιβαλλοντικές της πολιτικές. Μόνο που θα πρέπει να προβεί σε μία εκ νέου Περιβαλλοντική Δήλωση που θα αναφέρει και το θέμα για το οποίο κατηγορήθηκε και πως το αντιμετωπίζει. Μεταξύ άλλων να αναφέρει αν έχει κατατεθεί το πρόστιμο, ότι έχει προχωρήσει σε εγκυρότητα και πληρότητα όλων των απαιτούμενων δικαιολογητικών και εγγράφων. Το σημαντικότερο ότι δεν έχει μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής του Ασωπού ποταμού αφού δεν έχει βρεθεί ένοχη για την απόρριψη υγρών αποβλήτων.
Με αυτό τον τρόπο:
1. Δεν αποσιωπά, σε αντίθεση με την πολιτική της «σιωπής» που έχουν υιοθετήσει οι περισσότερες εταιρείες και που έχει ως αποτέλεσμα να στραφεί ακόμα περισσότερο εναντίον τους η κοινή γνώμη και τα media.
2. Διαχωρίζει τη θέση της από άλλες εταιρείες που έχουν μολύνει πολύ περισσότερο τον Ασωπό, αλλά και τις γύρω περιοχές και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Από τη στιγμή που το όνομα της έχει εμπλακεί στο σκάνδαλο, ο κόσμος δεν γνωρίζει σε ποιο βαθμό έχει συμμετοχή στο έγκλημα. Του αρκεί που αναφέρεται το όνομα της ανάμεσα στις άλλες. Δεν γνωρίζει σε ποιο βαθμό είχε συμμετάσχει. Από τη στιγμή όμως που έχει φροντίσει η συγκεκριμένη εταιρεία να υιοθετήσει κάποιες περιβαλλοντικές πολιτικές και δεν έχει συμβάλει στη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα, θα πρέπει να το διατυπώσει. Πρόκειται για το σκάνδαλο που ακολουθεί το σκάνδαλο του Ασωπού και δεν ξέρουμε ακόμα τι διαστάσεις θα πάρει.

Σημαντική επίσης θα πρέπει να είναι και η κοινωνική της ευαισθησία και συμμετοχή στην τοπική κοινωνία, που είναι αυτή που έχει πληγεί από το περιβαλλοντικό αυτό πρόβλημα. Η εταιρεία μας θέλουμε να είναι κοντά στους πολίτες (αυτοί άλλωστε αποτελούν και την μεγάλη αγανακτισμένη φωνή και έχουν ζήσει από κοντά και καθημερινά το πρόβλημα της μόλυνσης). Για αυτό και θα πρέπει να στηρίξει πρωτοβουλίες της τοπικής κοινότητας σε πολιτιστικό, αλλά και κοινωνικό επίπεδο.

Όταν το λάθος προσπαθείς να το κρύψεις, φαίνεται ακόμα περισσότερο


Αγγελική Κουτσουράδη

Monday, February 1, 2010

Καρτέλ Γάλατος

Υπόθεση


Το μικρό μέγεθος της ελληνικής αγοράς δεν επιτρέπει την είσοδο και τη βιώσιμη δραστηριότητα πολλών «παικτών» σε κάθε κλάδο. Αυτό έχει συνέπεια την πιθανότητα για συνεννόηση μεταξύ τους, η οποία καθίσταται έτσι ευκολότερη και οι ενέργειές τους περισσότερο ύποπτες. Έτσι και στην γαλακτοβιομηχανία, σύμφωνα με στοιχεία απο την Επιτροπή Ανταγωνισμού, έχει διαμορφωθεί καρτέλ μεταξύ των 10 ισχυρότερων γαλακτοβιομηχανιών και και 7 σούπερ μάρκετ.

Συγκεκριμένα οι γαλακτοβιομηχανίες που συμμετέχουν στο καρτέλ , έχουν κάνει μια «μυστική» συμφωνία όπου, εξαναγκάζουν τους γαλακτοπαραγωγούς να δέχονται τις εξοντωτικές γι' αυτούς και τη βιωσιμότητα των μονάδων τους τιμές. Οι γαλακτοβιομήχανοι, έχοντας συμφωνήσει για την τιμή ,πιέζουν τους παραγωγούς να πουλήσουν το γάλα με 0.33 ευρώ ανα λίτρο, ενώ η πραγματική τιμή σύμφωνα με το κόστος παραγωγής ανέρχεται σε 0,36 ευρώ ανα λίτρο. Έτσι οι γαλακτοπαραγωγοί, αν δεν κλείσουν ως επιχειρήσεις, υποκύπτουν στις πιέσεις όχι μόνο χωρίς να έχουν κέρδος, αλλά «μπαίνοντας μέσα» κατα 0,03 λετά ανα λίτρο.

Ως κατάληξη, 17 επιχειρήσεις παραγωγής, χονδρικής και λιανικής πώλησης γαλακτοκομικών προϊόντων κατηγορούνται για τέσσερις σοβαρές παραβάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού, που επισύρουν και τσουχτερά πρόστιμα. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, στον κλάδο των γαλακτοκομικών προϊόντων ,στις επιμέρους αγορές υφίστανται τέσσερις στρεβλώσεις του δικαίου του ανταγωνισμού:


- «Οριζόντια σύμπραξη ορισμένων γαλακτοβιομηχανιών με αντικείμενο τον καθορισμό των τιμών αγοράς και κατανομής των πηγών προμήθειας στην αγορά νωπού γάλακτος». Δηλαδή, συμφωνούσαν σε ποιες τιμές θα αγόραζαν το γάλα από τους παραγωγούς και «μοίραζαν» τους προμηθευτές τους.

- «Οριζόντιες συμπράξεις μεταξύ ορισμένων γαλακτοβιομηχανιών αναφορικά με την τιμολογιακή - εκπτωτική τους πολιτική». Δηλαδή, ακολούθησαν την ίδια πολιτική τιμών και εκπτώσεων προς τους πελάτες τους.

- «Κάθετες συμπράξεις καθορισμού τιμών μεταπώλησης και απαγόρευσης παθητικών πωλήσεων μεταξύ ορισμένων γαλακτοβιομηχανιών και των διανομέων τους». Kαθόριζαν σε ποια τιμή θα πωλούν οι διανομείς τους και τους απαγόρευαν να εξυπηρετούν πελάτες από άλλη γεωγραφική περιοχή, απ’ αυτήν που δραστηριοποιούνται.

- «Κάθετες συμπράξεις καθορισμού τιμών μεταπώλησης μεταξύ ορισμένων γαλακτοβιομηχανιών και αλυσίδων σούπερ μάρκετ», συμφωνούσαν δηλαδή μεταξύ τους για τις τιμές πώλησης. Oπως λέγεται έχουν για την παράβαση αυτή κλητευθεί μερικές από τις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ.


Στο καρτέλ γάλακτος, λοιπόν, εμπλέκονται οι βιομηχανίες: Vivartia (Δελτα), Μεβγαλ, Φαγε, Νεστλε Ελλας, Όλυμπος, Ροδόπη, Κρι-Κρι, Εβροφαρμα και Σεργαλ Τα σουπερμάρκετ: ΑΒ Βασιλόπουλος, Σκλαβενίτης, Καρφούρ, Βερόπουλος, Ατλάντικ, Μασούτης, Ελομάς Και ο ΣΕΒΓΑΠ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων), ο οποίος φέρεται να έπαιζε ρόλο συντονιστή ώστε οι βιομηχανίες να διατηρούν ίδιες τιμές παραγωγού και παραπλήσιες τιμές καταναλωτή. Σύμφωνα με την "Καθημερινή", η Επιτροπή Ανταγωνισμού καταγράφει ως ορόσημο τη λεγομένη "μυστική συμφωνία της Λάρισας ". Στη θεσσαλική πόλη συναντήθηκαν οι πέντε μεγαλύτερες βιομηχανίες γάλακτος στις 31 Μαΐου 2004 και φέρονται να συμφώνησαν να ρίξουν έως 1,5% τις τιμές που πλήρωναν στους κτηνοτρόφους. Στην εισήγηση επισημαίνεται ότι "η συμφωνία ανέπτυξε αποτελέσματα στη σχετική αγορά από 31 Μαΐου 2004 έως 11 Σεπτεμβρίου 2006, τουλάχιστον".

Ένα από τα πρόσωπα που περιπλέκονται στην υπόθεση είναι ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΒ (πρώην ΣΒΕ) κ. Δημήτης Δασκαλόπουλος. Αν και ο κ. Δασκαλόπουλος κατά τη διάρκεια της θητείας του έφερε τον Σύνδεσμο σε πολύ δύσκολη θέση, παρ’όλα αυτά η θητεία του ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ανανεώθηκε. Όλα τα μέλη του Συνδέσμου εξέφρασαν ανησυχία, όμως αυτό που τελικά έγινε ήταν να συνεχισθεί η ανανέωση του ΣΕΒ. Μέσα στα πλαίσια της ανανέωσης αυτής έγιναν τα εξής:


-Αλλαγή ονόματος από Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος σε Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Ελλάδος

-Τροποποίηση καταστατικού

-Αλλαγή σήματος Συνδέσμου

-«Άνοιγμα πορτών» για όλες τις επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται, ανεξάρτητα από τις δραστηριότητές τους ή τον κλάδο στον οποίο ανήκουν.

-Αντικατάσταση 25% των μελών του διοικητικού Συμβουλίου

-21ο μέλος θα είναι ο κ. Διονύσης Νικολάου, γενικός διευθυντής του ΣΕΒ


Οι αντιδράσεις που υπήρξαν για τις κατηγορίες ήταν οι εξής:


Πηγές της Vivartia, που ήδη έχει προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επαναλαμβάνουν πως εμμένουν στις θέσεις τους ότι ουδέποτε συμμετείχαν σε συμφωνίες που παραβιάζουν το νόμο, και της Μεβγάλ ότι δεν υπέπεσε στην αντίληψή τους κάποια εναρμονισμένη πρακτική. Από την εταιρεία Όλυμπος ανέφεραν ότι δεν είχαν συμμετοχή στη συνάντηση της Λάρισας, υπογραμμίζοντας πως την επίμαχη περίοδο δεν προχώρησαν σε μείωση των τιμών παραγωγού. Εάν αποδειχθούν οι κατηγορίες, οι κυρώσεις αναμένονται σημαντικές. Το ύψος του προστίμου καθορίζεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και μπορεί να ανέρχεται στο 15% του ετησίου τζίρου κάθε συμμετέχοντα στο καρτέλ. Ειδικά για την περίπτωση της Μεβγάλ προτείνεται μείωση του κατά 30% λόγω ένταξης της στο πρόγραμμα επιεικείας, στο πλαίσιο του οποίου παρείχε πληροφορίες στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Το καρτέλ έπαιρνε τις καθοριστικές αποφάσεις για την εξάλειψη του ανταγωνισμού μέσω της διαμόρφωσης των τιμών πώλησης και αγοράς της πρώτης ύλης. Οι ηττημένοι της υπόθεσης βρίσκονταν τόσο οι παραγωγοί όσο και οι καταναλωτές, οι πρώτοι γιατί πουλούσαν το γάλα τους σε πολύ χαμηλές τιμές στις γαλακτοβιομηχανίες και οι δεύτεροι γιατί αγόραζαν το γάλα από τα super market σε πολύ υψηλές τιμές, πληρώνοντας στην ουσία αντίτιμο της θέσης του προϊόντος στο ράφι, του κόστους διαφήμισης και του κέρδους των γαλακτοβιομηχάνων και των ιδοκτητών super market. Με αυτά τα δεδομένα το γάλα στα ελληνικά ράφια έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης από άποψη κόστους.

Στην υπόθεση των “Γαλάζιων Κουμπάρων” πρωταγωνιστούν τρία πρόσωπα. Πρώτος είναι ο Παναγιώτης Αδαμόπουλος, ο Γενικός Διευθυντής Επιτροπής Ανταγωνισμού, δεύτερος ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος, ο “γαλάζιος εκτελωνιστής” από τη Θεσσαλονίκη και τρίτος ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, ο σιτέμπορος από το Κιλκίς και κουμπάρος του τότε Υπ.Ανάπτυξης Σ.Τσιτουρίδη. Οι εν λόγω κύριοι απαίτησαν από τους εκπροσώπους της ΜΕΒΓΑΛ “φακελλάκι” της τάξης των 2,4 εκατ. ευρώ, ισοδύναμο με το 10% του συνολικού προστίμου των 24,5 εκατ με το οποίο απειλούνταν η ΜΕΒΓΑΛ για τη συμμετοχή της στο καρτέλ γάλακτος. Με αυτά τα χρήματα η ΜΕΒΓΑΛ θα εξαγόραζε μία θέση στο πρόγραμμα επιείκειας για τη μείωση ή την εξάλειψη του αρχικού προστίμου. Ακολούθησε καταγγελία για εκβίαση και δωροδοκία από τους εκπροσώπους της ΜΕΒΓΑΛ προς τα 3 κεντρικά πρόσωπα της υπόθεση.

Στην έκβαση της υπόθεσης δόθηκε άμεση δικάσιμος, που βασίζόταν στο νόμο για την καταπολέμηση της διαφθοράς στο Δημόσιο, λόγω θέσης Π.Αδαμόπουλου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έκρινε ενόχους και τους τρεις για “απόπειρα εκβίασης”, δίνοντας όμως και τη δυνατότητα εξαγοράς της ποινής των 5,5 χρόνων φυλάκισης με την καταβολή των 10.000 ευρώ έκαστος. Ενώ, ο Π.Αδαμόπουλος κρίθηκε ένοχος και για το πλημμέλημα της δωροδοκίας.

Σήμερα, η ΜΕΒΓΑΛ φαίνεται να έχει πάνω από 15 εκατ.ευρώ κάθετες και οριζόντιες συμπράξεις και αντιμετωπίζει προβλήματα ρευστότητας για την καταβολή του προστίμου που της επιβλήθηκε για την συμμετοχή της στο καρτέλ σε αντίθεση με τη Vivartia που παρ'όλο που της επιβλήθηκε μεγαλύτερο πρόστιμο από αυτό της ΜΕΒΓΑΛ δε φαίνεται να αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα ρευστότητας.



Επιμέλεια κειμένου

Μυρτώ Βελίδου-Μαυρίδου

Αλκμήνη-Δήμητρα Θάνου

Σόλυ Ιωχανά

Exon mobil: όταν το περιβάλλον χτυπά την πόρτα μιας επιχείρησης


Η Exon mobil είναι ένα ακόμη παράδειγμα εταιρείας που αλλάζοντας την επίσημη τοποθέτηση της απέναντι στο περιβάλλον βρίσκεται αντιμέτωπη με τον εμπορικό σύνδεσμο στον οποίο ανήκει και που είναι αντίθετος προς τη θέση αυτή. Ο εμπορικός αυτός σύνδεσμος προασπίζεται τα οικονομικά συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιρειών που βρίσκονται στους κόλπους του με κάθε κόστος, ένα εκ των οποίων είναι η καταστροφή του περιβάλλοντος. Οι τρεις εναλλακτικές που προκύπτουν για την εταιρεία είναι οι εξής:
α) Η εταιρεία παραμένει στο σύνδεσμο, εγκαταλείποντας τη νέα θέση που πρεσβεύει. Η στάση αυτή συνεπάγεται εγκατάλειψη της ηθικής κουλτούρας της εταιρείας, ωστόσο εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα της Exon σε μια αγορά άκρως ανταγωνιστική.
β) Η εταιρεία να παραμείνει στο σύνδεσμο, αλλά να διατηρήσει και τη θέση της. Η στάση αυτή «απαιτεί» η Exon να δημιουργήσει συμμαχίες εκ των έσω.
γ) Η εταιρεία να διατηρήσει τη νέα της πολιτική, αποχωρώντας απ’ το σύνδεσμο.
Η εταιρεία ακολουθώντας την (α) εναλλακτική ουσιαστικά αναιρεί τη νέα της πολιτική, παρουσιάζοντας ένα πρόσωπο ασυνέπειας, προς την κοινωνία, αλλά διατηρώντας τη θέση της στο σύνδεσμο και απολαμβάνοντας τα οικονομικά οφέλη. Η εναλλακτική (γ) είναι το άλλο άκρο, δηλαδή η εταιρεία αποκτά ένα κοινωνικό προφίλ, κινδυνεύοντας, ωστόσο, να χρεοκοπήσει ώσπου να πεισθεί η κοινωνία για την απόκτηση Εταιρικής Κοινωνικής Κουλτούρας. Έτσι, η εναλλακτική η οποία θα ακολουθηθεί είναι η (β) που συνάδει και με την αριστοτελική άποψη για την «μέση οδό».
Μέσω της εναλλακτικής αυτής και από θέση ισχύος, λόγω της συμμετοχής μας στο Δ.Σ. του εμπορικού συνδέσμου, θα πραγματοποιήσουμε μια αρχική προσέγγιση των άλλων μελών του συνδέσμου και κυρίως των εταιρειών που είναι οικονομικά ασθενέστερες. Κύριο επιχείρημα μας είναι ότι ακολουθώντας μια περιβαλλοντική πολιτική ενωμένοι, θα αυξηθεί η κερδοφορία μακροχρόνια, ενώ παράλληλα οι εταιρείες και ο σύνδεσμος θα χτίσουν ένα κοινωνικό προφίλ. Ωστόσο, επειδή πολλές εταιρείες αντιτάσσουν το επιχείρημα της δαπανηρής περιβαλλοντικής πολιτικής, εμείς το αντικρούουμε με την πρακτική της διαφοροποιημένης οικονομικής συμμετοχής για κάθε μέλος του συνδέσμου. Αυτό σημαίνει, ότι ανάλογα με την οικονομική κατάσταση, κάθε μέλος  θα συνεισφέρει αναλόγως και στη νέα πολιτική. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε με το μέρος μας τις οικονομικά ασθενέστερες εταιρείες που συμμετέχουν στο σύνδεσμο, δημιουργώντας συμμαχίες και πιέζοντας και τα οικονομικά δυνατότερα μέλη του συνδέσμου.
Επιμέλεια: Αδάμ Δήμητρα, Λιακοπούλου Λίνα, Ράτη Άννα