Αεροπορική Τραγωδία 2012

Κατσιφαράκη Ιωάννα

Πλατή Κατερίνα

Σταφυλάκη Μάρθα 

Ομάδα: 3D

Τα άρθρα που διαλέξαμε είναι τα εξής : Το ξένο άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα "the Guardian" στις 20 Απριλίου201217:16 μ.μ (http://m.guardian.co.uk/ms/p/gnm/op/sZkANi9wuumlOI7nF8dg6uA/view.m?id=15&gid=world/2012/apr/20/pakistani-plane-crashes-127-board&cat=top-stories )

Tο αντίστοιχο Ελληνικό άρθρο ,από την Εφημερίδα "Τα Νέα online" την ίδια ημερομηνία στις 20 Απριλίου 2012 05:59:11 μ.μ . ( http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4712969 )

Η κρίση αφορά στη Bhoja Airlines και συγκεκριμένα το αεροσκάφος της εταιρίας. Boeing 727, το οποίο συνετρίβη στη περιοχή του Πακιστάν, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 121 επιβάτες και τα 6 μέλη του πληρώματος. Η εταιρεία δεν είναι σίγουρη για τα αίτια της συντριβής.Ωστόσο εικάζουν πως μάλλον οφείλεται σε άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την ημέρα.

Ο τίτλος του Ελληνικού άρθρου είναι " Αεροπορική Τραγωδία" και έχει πιο συναισθηματική χροιά και αυτό υποδηλώνεται από τη λέξη τραγωδία που από μόνης της είναι βαρύγδουπη.Το υπόλοιπο άρθρο απλώς παραθέτει το γεγονός και τις δηλώσεις των υπευθύνων και πολιτικών.Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε είναι πως το άρθρο είναι ανυπόγραφο,καθώς και όλα τα άρθρα της κατηγορίας "Κόσμος", της εφημερίδας Τα Νέα.

 

Αντίθετα ο τίτλος του ξένου Μέσου είναι "Pakistan plane crash kills 127 people",ο οποίος χωρίς επίθετα και χαρακτηρισμούς ,περιγράφει το γεγονός και την είδηση στον αναγνώστη. Συγκεκριμένα, το άρθρο είναι ενυπόγραφο από τον Jon Boone, ανταποκριτή εδώ και τέσσερα χρόνια στο Αφγανιστάν για την Guardian. Παρουσιάζει Live ειδήσεις για κανάλια όπως είναι το France 24 και το Sky news. Επίσης, έχει profile στο LinkedIn όπου και καταγράφεται το προσωπικό του e-mail και τηλέφωνο για άμεση επικοινωνία.

Όσον αφορά στο άρθρο του, γίνεται μία καταγραφή των γεγονότων και παρατίθενται ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του δυστυχήματος  χωρίς όμως να χρησιμοποιούνται επίθετα που θα επιβάρυναν την ψυχολογία του αναγνώστη. Φυσικά, προκαλούνται συναισθήματα όπως θλίψη και απόγνωση αλλά κυρίως συμπόνια για τους συγγενής των θυμάτων. Χαρακτηριστικό του άρθρου αποτελούν οι καταθέσεις αυτών στους δημοσιογράφους καθώς νιώθουν συντετριμμένοι που έχασαν κοντινά τους πρόσωπα.  Επίσης, χωρίς να παίρνει μέρος ο αρθρογράφος, κάνει μία μικρή ιστορική αναδρομή για την Bhoja Airlines η οποία έχει παρουσιάσει και στο παρελθόν παρόμοια προβλήματα. 

Όσον αφορά για το πιο από τα δύο άρθρα θα επιλέγαμε, αυτό είναι το αγγλικό άρθρο. Η εφημερίδα “the Guardian» όπως προαναφέρθηκε,  έχει φροντίσει να μας παραθέσει όχι μόνο τα γεγονότα του ατυχήματος αλλά και τις δηλώσεις που έκαναν ορισμένοι συγγενείς των θυμάτων αλλά και δηλώσεις από εξέχοντα πρόσωπα, της χώρας του Πακιστάν ενώ ακόμα μας παρέχει και περεταίρω πληροφορίες για την αεροπορική εταιρεία.

Είναι σημαντικό να προσθέσουμε πως δεν βρήκαμε κάποια πολιτική σκοπιά σε κανένα από τα δύο άρθρα, άλλωστε το γεγονός είναι τέτοιο που δύσκολα αφήνει περιθώρια για κάτι τέτοιο.

Ο Σεισμός στην Ιαπωνία τον Μάρτιο του 2011

Δοκιμάκη Ελένη
Κουρούσια Μαρία


Το άρθρο στην New York Times:
http://www.nytimes.com/2011/03/12/world/asia/12japan.html?_r=2&pagewanted=all

Το άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ:
http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4622047

Στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας New York Times την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011 αναρτήθηκε ένα άρθρο, από τον αρθρογράφο Martin Fackler, σχετικά με το περιστατικό του σεισμού στην Ιαπωνία με μέγεθος 8.9 Ρίχτερ, με το εν λόγω άρθρο να έχει τίτλο «Powerful Quake and Tsunami Devastate Northern Japan». Στο άρθρο αναφέρεται ότι λόγω της μεγάλης έντασης του σεισμού προκλήθηκε τσουνάμι με ύψος που άγγιζε τα 9-10 μέτρα, το οποίο συνοδεύτηκε από εκατοντάδες μετασεισμούς που θα μπορούσαν με βάση την έντασή τους να είναι κύριοι σεισμοί.Αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος της μεγάλης καταστροφής σε διάφορες πόλεις της Ιαπωνίας καθώς και των πολλών θανάτων, οι οποίοι την ώρα που αναρτήθηκε το άρθρο ήταν 200-300 άτομα, που, όμως, όπως προέβλεπε η ιαπωνική κυβέρνηση θα ξεπερνούσαν σίγουρα τους 1.000. Ο απολογισμός μέσα στις πρώτες ώρες μετά τοο τραγικό συμβάν ήταν χιλιάδες σπίτια που καταστράφηκαν ολοσχερώς, πολλοί δρόμοι ήταν αδιάβατοι λόγω της πλημμύρας, δεν υπήρχε ηλεκτρισμός και τηλεφωνία, τρία τρένα που εκτελούσαν δρομολόγια αγνοούνταν, πολλές φωτιές είχαν ξεσπάσει σε διυλιστήρια και εργοστάσια, και σε δύο πυρηνικά εργοστάσια που χάλασαν οι ψυκτικοί τους μηχανισμοί υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ανά πάσα στιγμή να εκραγούν και να ελευθερωθούν τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας. Βέβαια, στο άρθρο αναφέρεται ότι μπορεί να μας τραβάει πολύ περισσότερο το ενδιαφέρον και να αγωνιούμε σαν άνθρωποι για τα θύματα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε το μεγάλο αριθμό των διασωθέντων. Επίσης, αναφέρεται ότι η Ιαπωνία θα μπορούσε να είχε αποφύγει πολλές από τις καταστροφές που συνέβησαν λόγω των σκληρών μέτρων που ισχύουν στην χώρα και της πρόληψης που είχε πάρει η κυβέρνηση, αλλά αυτό που δεν τους βοήθησε ήταν ότι οι περιοχές που «χτυπήθηκαν» έχουν εντελώς επίπεδο έδαφος. Η προσέγγιση του αρθρογράφου είναι κυρίως λογική, διότι σίγουρα υπάρχει η αγωνία και η συμπόνια στα λόγια του για τα θύματα αυτής της καταστροφής αλλά δεν παύει να παραθέτει απλώς τα γεγονότα και να μην εκφράζει την δική του άποψη.

Την ίδια ημέρα στην επίσης ηλεκτρονική έκδοση της ελληνικής εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ δημοσιεύτηκε άρθρο σχετικό με το σεισμό στην Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου 2011 με τίτλο «Εκφράζονται φόβοι ότι οι νεκροί θα ξεπεράσουν τους 1.000.Εκατοντάδες νεκροί στην Ιαπωνία». Ο αρθρογράφος παρουσιάζει σε γενικές γραμμές με αντικειμενικό τρόπο το γεγονός παραθέτοντας αριθμητικά στοιχεία των συνεπειών του σεισμού (αριθμός νεκρών, αγνοουμένων και τραυματιών), επικαλούμενος την πηγή του, δηλαδή το ιαπωνικό πρακτορείο Kyodo και την τοπική αστυνομία της πόλης Σεντάι της Ιαπωνίας. Επίσης, περιγράφει τις συνέπειες του σεισμού στη Χαβάη και τις ακτές της Καλιφόρνιας, όπου τα κύματα προκάλεσαν υλικές ζημιές. Ωστόσο, η προσέγγιση του άρθρου είναι συναισθηματική, προκαλώντας στον αναγνώστη συναισθήματα φόβου και δέους από το μέγεθος της καταστροφής και το μέγεθος των κυμάτων που προκαλεί το τσουνάμι. Συγκεκριμένα, η συναισθηματική χροιά του άρθρου προκύπτει από εκφράσεις όπως: «Εκατοντάδες νεκροί στην Ιαπωνία», «σειρά τεράστιων κυμάτων, που σφυροκοπούν τις ακτές», «γιγαντιαίο τσουνάμι ύψους 10 μέτρων, που σάρωσε τις βορειοανατολικές ακτές».

Ομάδα Fource - 6 Δεκεμβρίου 2008

Μούσκας Βασίλειος-Ιωάννης

Μουλαβασίλη Βασιλική

Αφεντάκη Ιωάννα

Μούλιου Κλεονίκη

6 Δεκεμβρίου 2008

Η οργή έχει ξεθυμάνει – Κάτια Αντωνιάδη

Protesters pelt Athens police after march – Kerin Hope

Η κρίση ξεκίνησε στις 06/12/2008 και συνεχίστηκε για μερικούς μήνες. Κάθε χρόνο από τότε την ίδια ημερομηνία «αναβιώνεται» η κρίση με πορείες και καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται λοιπόν για τη δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από έναν αστυνομικό. Η κρίση ξεσήκωσε όλη την Ελλάδα και δημιούργησε φασαρίες σε κάθε πόλη της Ελλάδας. Μαθητές από όλα τα σχολεία και όλες σχεδόν τις πόλεις βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Το κέντρο της Αθήνας καιγόταν  για πολλές μέρες. Τα επεισόδια τελείωσαν οριστικά μετά από μήνες. Το τραγικό αυτό περιστατικό αποτέλεσε την αφορμή για πολλά περισσότερα επεισόδια.

Το Ελληνικό άρθρο το έγραψε η Κάτια Αντωνιάδη. Πληροφορίες για την ίδια δεν μπορέσαμε να βρούμε μέσω ίντερνετ.

Το ξένο άρθρο το έγραψε ο Kerin Hope. Ούτε γι’ αυτόν δεν μπορέσαμε να συλλέξουμε πληροφορίες.

Στο ελληνικό άρθρο η αρθρογράφος ισχυρίζεται πως ο θυμός για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου έχει ξεθυμάνει παρόλο που συνεχώς εμφανίζονται λόγοι που δικαιολογούν μια κοινωνική εξέγερση. Βρίσκει την ανταπόκριση του κόσμου στις διαδηλώσεις χλιαρή. Έρχεται  λοιπόν σε επαφή με 3 νέους και τους ρωτά γιατί ο κόσμος δεν εξεγείρεται πια. Τα κύρια σημεία των μίνι-συνεντεύξεων παραθέτουμε παρακάτω:

Αντώνης Κ. – εργαζόμενος φοιτητής.

-ήταν η πρώτη του διαδήλωση

-από τότε έχει πάει σε όλες τις πορείες

-μιλάει για αδικία στη χώρα, για το απροχώρητο της κατάστασης, για την αδιαφορία του κόσμου μπροστά στη δολοφονία ενός παιδιού πριν 2 χρόνια

-πιστεύει πως ο κόσμος δεν εκφράζει το θυμό του πια

- εύχεται και θέλει ο κόσμος να παρατήσει της παθητική του στάση

Α.Μ – μαθήτρια λυκείου.

- πιστεύει πως ο κόσμος απογοητεύτηκε, κουράστηκε και σταμάτησε να βγαίνει στο δρόμο. παρόλο που έχει λόγους να βγει δεν έχει διάθεση

-θέλει να φύγει από την Ελλάδα και να κοιτάξει το μέλλον της στο εξωτερικό

-η επιλογή της να φύγει από την Ελλάδα έχει πολύ μεγάλη σχέση με εκείνο το γεγονός

-θεωρεί πως η χώρα δεν νοιάζεται για τους νέους της και έχει πολιτικούς που αδιαφορούν για το μέλλον. Απογοητεύεται και δεν μπορεί να κάνει όνειρα

Χάρης – φοιτητής.

-πιστεύει πως ο «δρόμος» μπορεί να συσπειρώσει τους ανθρώπους που διαδηλώνουν για το «αυτονόητο»

-δεν ξέρει αν η δολοφονία ήταν η αιτία ή η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι

-βλέπει πως σήμερα η οργή του κόσμου έχει κατακάτσει λες και όλα έχουν ξεχαστεί

Το ελληνικό άρθρο είναι εμπλουτισμένο με μαρτυρίες νέων που έζησαν το γεγονός ως παιδιά και ταυτίστηκαν με τον Αλέξη. Η προσέγγιση της αρθρογράφου είναι σαφώς συναισθηματική. Χρησιμοποιεί ερωτήματα προς τους αναγνώστες επιδιώκοντας να κάνει επίκληση στο συναίσθημα και να τους κάνει να σκεφτούν-προβληματιστούν. Αφήνει τα ίδια τα παιδιά να απαντήσουν με τα δικά τους λόγια, που θα είναι πιο προσιτά στο κοινό, από τον λόγο της ίδιας ως αρθρογράφο, περνώντας το μήνυμά της με αυτό τον τρόπο.

Το ξένο άρθρο ξεκινά αναφέροντας το περιστατικό που συνέβη 2 χρόνια πριν, τις πορείες που ακολούθησαν, τις συλλήψεις και τη γενικότερη οργή του κόσμου. Στη συνέχεια περιγράφει την κατάσταση εκείνη τη στιγμή. Παιδιά και αναρχικοί συγκεντρώνονταν στο κέντρο της  Αθήνας για να διαδηλώσουν για τον άδικο θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο υπουργός προστασίας του πολίτη δήλωσε πως «Πρέπει να υπερασπιστούμε την ελευθερία της έκφρασης..αλλά όταν η βία γίνεται πολιτική πραγματικότητα, θα προκαλέσει χειρότερη αντίδραση έναντι των αρχών». Το πρωί της ίδιας μέρας 6 ύποπτοι για τα επεισόδια παρουσιάστηκαν στον εισαγγελέα κατηγορούμενοι για χρήση όπλων και εκρηκτικού υλικού στο κέντρο της Αθήνας. Τον προηγούμενο μήνα οι αστυνομικές αρχές συνέλαβαν 2 ύποπτους που ανήκαν στην οργάνωση που έστειλε 14 πακέτα με εκρηκτικά σε πρεσβείες στην Αθήνα. Τα 2 από αυτά είχαν ως παραλήπτες την Angela Merkel και τον Nicola Sarkozy. Σε αυτό το σημείο παρατηρούμε πως ο αρθρογράφος προσεγγίζει το θέμα λογικά και αντικειμενικά.

Το ελληνικό άρθρο μας έκανε να αναβιώσουμε εκείνες τις τραγικές μέρες και να νιώσουμε ξανά την οργή προς το σύστημα. Μας έπεισε περισσότερο από το ξένο άρθρο γιατί συμπεριελάμβανε απόψεις ίδιες με τις δικές μας. Και εμείς ως παιδιά θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στη θέση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου οπότε η οργή μας είναι πολύ μεγάλη. 

Το ξένο άρθρο έκανε μία λεπτομερή και αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων και της κατάστασης και δεν κατάφερε να ξεπεράσει το συναίσθημα του πρώτου.

Το ελληνικό άρθρο σαφώς και έχει πολιτική σκοπιά. Εκφράζει το θυμό του κόσμου και τον ωθεί να βγει στους δρόμους και να διαμαρτυρηθεί. Κατά το άρθρο η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες της και οι πολίτες παραμένουν παθητικοί δέκτες των γεγονότων. Η αρθρογράφος δεν παραθέτει ξεκάθαρα την άποψή της αλλά μέσα από τα λεγόμενά της και τις συνεντεύξεις δείχνει να μοιράζεται τις ίδιες σκέψεις. 

Στο ξένο άρθρο δεν υπάρχει πολιτική σκοπιά. Ο αρθρογράφος κάνει απλή καταγραφή της κατάστασης χωρίς πολιτικές παρεμβολές.

ΟΜΑΔΑ "4ward" - Χορηγός η Heineken σε βίαιη κυνομαχία σε club της Ασίας

ΓΛΑΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΝΤΑΓΚΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

ΣΚΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΡΙΑΝΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

ΤΣΙΓΚΡΙΜΑΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

18 Απριλίου 2012:

Αντιδράσεις στην κοινή γνώμη προκάλεσε η κυκλοφορία μιας φωτογραφίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία απεικονίζει διαφημιστικά πανό της γνωστής ζυθοβιομηχανίας Heineken, σε «ρινγκ» διεξαγωγής κυνομαχιών. Η εικόνα προερχόταν από άγνωστη, μέχρι το ξέσπασμα της κρίσης, χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, με πιθανότερη τις Φιλιππίνες. H Heineken δήλωσε επίσημα την έκπληξη και την απογοήτευσή της για το γεγονός και παράλληλα ανακοίνωσε ότι η νομική ομάδα της έχει ξεκινήσει έρευνα για να ανακαλύψει την πηγή της εικόνας και να λάβει τα αναγκαία μέτρα.

Η κρίση, όμως, κορυφώνεται, όταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιώτες και φιλοζωικές οργανώσεις καλούν τους καταναλωτές να μποϋκοτάρουν τα προϊόντα της Heineken, σχολιάζοντας άσχημα την εταιρεία, τόσο στη σελίδα της στο facebook, όσο και γενικότερα στο διαδίκτυο.

Η εταιρεία ανακοινώνει στο επίσημο site της τα αποτελέσματα της έρευνας και τα μέτρα που έχει λάβει. Συγκεκριμένα, ενημερώνει τους καταναλωτές ότι η φωτογραφία προερχόταν από club στην Μογγολία, όπου το προηγούμενο βράδυ είχε πραγματοποιηθεί προωθητική εκδήλωση της γνωστής εταιρείας. Επίσης, διαβεβαιώνει το κοινό ότι τα λογοτυπημένα πανό, καθώς και τα προϊόντα της έχουν αποσυρθεί από το συγκεκριμένο club και το ίδιο θα συμβεί σε όποιον χώρο πραγματοποιούνται τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Το θέμα έχουν καλύψει διάφορα μέσα, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα. Τα Μέσα που επιλέχθηκαν στη συγκεκριμένη ανάλυση είναι από διαδικτυακές πηγές. Συγκεκριμένα, από το εξωτερικό, η ηλεκτρονική εφημερίδα www.dailymail.co.uk (http://www.dailymail.co.uk/news/article-2131506/Heineken-launches-probe-new-photo-shows-beer-giant-sponsored-brutal-dog-fighting-Asia.html) και από την Ελλάδα, η ηλεκτρονική εφημερίδα www.econews.gr (http://www.econews.gr/2012/04/18/heineken-kynomahies/). Τα δύο άρθρα δημοσιεύτηκαν την ίδια ημέρα, στις 18 Απριλίου 2012. Το μεν αγγλικό, από τον δημοσιογράφο Martin Robinson, το δε ελληνικό είναι ανυπόγραφο.

Ο προαναφερθείς δημοσιογράφος, ο οποίος κάνει ελεύθερο και ενίοτε πολιτικό ρεπορτάζ (http://journalisted.com/martin-robinson-1#tab-work), φαίνεται φίλα προσκείμενος προς την εταιρεία, τονίζοντας την διεξαγωγή έρευνας εκ μέρους της. Ο δε αρθρογράφος της στήλης "ζωοφιλία" του καθαρά οικολογικού ελληνικού μέσου,  τονίζει τις αντιδράσεις που προκάλεσε η φωτογραφία.

Η παρουσίαση του θέματος από το ελληνικό Μέσο είναι αντικειμενική, καθώς αναφέρει τις αντιδράσεις που προκάλεσε η φωτογραφία από τις κυνομαχίες. Παραθέτει τα γεγονότα “όπως έχουν” και δεν υπάρχει τόσο έντονα το στοιχείο της επιθετικότητας.

Το ξένο Μέσο παραθέτει σχόλια καταναλωτών, τις αντιδράσεις τους, καθώς και το μποϋκοτάρισμα που κάνουν μέσω των social media και, συγκεκριμένα, μέσω του facebook. Εδώ, η “εικόνα” που λαμβάνουμε για την Heineken, ύστερα από το “θόρυβο” που προκάλεσε το γεγονός, είναι πιο ολοκληρωμένη.

Όσον αφορά τη συναισθηματική επίδραση του άρθρου στους αναγνώστες, μπορούμε να πούμε ότι το ξένο Μέσο γεννά πιο έντονα συναισθήματα από ότι το ελληνικό· σε αυτό ίσως συμβάλλει το γεγονός ότι παρουσιάζει περισσότερες πτυχές του ζητήματος. Τα επικρατέστερα συναισθήματα που δημιουργούνται μέσω της ανάγνωσης του άρθρου, είναι αναμφισβήτητα η οργή και η αγανάκτηση. Θα μπορούσαμε επίσης να προσθέσουμε τη λέξη “αποκρουστικός”, όσον αφορά τη φωτογραφία που απεικονίζει δύο σκύλους να “παλεύουν” άγρια - το πιο πιθανό, μέχρι θανάτου.

Όσον αφορά την πειθώ, πιστεύουμε πως το ξένο Μέσο παρουσιάζει πιο ολοκληρωμένα την είδηση. Περιέχει αποσπάσματα από δηλώσεις καταναλωτών, δήλωση του ιδιοκτήτη του καταστήματος, καθώς και τη δήλωση της ίδιας της Heineken. Η επιρροή της Κοινής Γνώμης είναι υπόθεση περισσότερο “συναισθηματική”. Για το λόγο αυτό, η “επίκληση” στο συναίσθημα -επομένως, επίτευξη πειθούς- πραγματοποιείται σε μεγαλύτερο βαθμό από το άρθρο της Daily Mail˙ με τη συμβολή βέβαια και της δεύτερης -αποκρουστικής- φωτογραφίας με τους δύο “αντιμαχόμενους” σκύλους.

Toyota Crisis

   Η αυτοκινητοβιομηχανία Toyota υπήρξε ταυτόσημη στο μυαλό των καταναλωτών ως πρότυπο αξιοπιστίας, μέχρι που εμφανίστηκε το πρόβλημα του ελαττωματικού πεντάλ γκαζιού στα μοντέλα τα οποία παράχθηκαν από το Φεβρουάριο του 2005 έως τον Ιανουάριο του 2010. Αναλυτικότερα, ένα εξάρτημα μπορούσε να παραμορφώσει και να εμποδίσει την λειτουργία του γκαζιού με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να επιταχύνει ανεξέλεγκτα. Η έρευνα της Safety Research and Strategies ανέφερε 2.274 περιπτώσεις, 275 ατυχήματα και 18 νεκρούς.

 Το χρονικό

·         14 Σεπτέμβρη 2009: Προκαταρτικές εκθέσεις της Toyota και των τοπικών αρχών αναφέρουν προβλήματα στην λειτουργία του γκαζιού από ένα εξάρτημα.

·         29 Σεπτέμβρη 2009: Η Toyota ανακαλεί 4.200.000 πατάκια στα οχήματα Lexus, ενώ δίνει οδηγίες στους καταναλωτές για το πώς να αντιδράσουν σε περίπτωση κινδύνου.

·         2 Οκτωβρίου 2009: H Toyota ζητάει συγγνώμη για τα μέλη της οικογένειας Saylor.

·         18 Οκτωβρίου 2009: Δημοσίευση ιστορίας ακούσιας επιτάχυνσης σε αυτοκίνητο της Toyota από την Los Angeles Times. Στο άρθρο αποκαλύπτεται ότι υπήρξαν εννέα ξεχωριστές έρευνες NHTSA σε απαιτήσεις της ακούσιας επιτάχυνσης από οχήματα της Toyota κατά την τελευταία δεκαετία.

·         25 Οκτωβρίου 2009 : Τα αποτελέσματα της NHTSA επιβεβαιώνουν το γεγονός.

·         30 Οκτωβρίου 2009: Η Toyota στέλνοντας επιστολές στους ιδιοκτήτες ανακοινώνοντας την ανάκληση εξαιτίας του κολλήματος του γκαζιού, αναφέροντας επίσης ότι « δεν υπάρχει ελάττωμα».

·         8 Νοεμβρίου 2009 : Η Los Angeles Times αποκαλύπτει ότι η Toyota αγνόησε 1.200 καταγγελίες για προβλήματα επιτάχυνσης αναγκάζοντας τον εκπρόσωπο τύπου να πει ότι τα φρένα δεν ήταν ικανά να σταματήσουν το όχημα.

·         16 Νοέμβρη 2009: Ο Ιαπωνικός τύπος παρουσιάζει συμφωνία της Toyota με την NHTSA για ανάκληση οχημάτων, την οποία η Toyota αρχικά αρνείται. Στην συνέχεια η ίδια δηλώνει ότι επένδυσε 5,6 δισεκατομμύρια δολάρια για την αντιμετώπιση του ζητήματος.

·         25 Νοεμβρίου 2009: Αφαιρούν τα πατάκια. Επένδυση σε νέους μηχανισμούς.

·         29 Νοεμβρίου 2009: Μια νέα Los Angeles Times, η ιστορία υποστηρίζει μια σειρά οδηγών της Toyota λένε τα οχήματά τους είχαν επιταχυνθεί ακόμα εκτός ελέγχου με τους αφαιρεθεί πατάκια. Ως αποτέλεσμα, 19 θάνατοι από ακούσια επιτάχυνση. Η Toyota δεν παραδέχεται το πρόβλημα και δεν δίνει καμία εξήγηση.

·         26 του Δεκεμβρίου του 2009: Η Toyota Avalon συνετρίβη σε μια λίμνη στο Τέξας μετά την επιτάχυνση στην έξοδο από τον έλεγχο. Και οι τέσσερις επιβαίνοντες πεθαίνουν. Τα πατάκια αποκλειστεί ως αιτία επειδή βρίσκονται στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου.

·         26 Ιανουαρίου 2010: Ανάκληση της πώλησης όλων των προβληματικών μοντέλων. Προχώρησε σε κλείσιμο εργοστασίων στην Αμερική. Η Toyota όμως περίμενε πέντε ημέρες μετά την ανακοίνωση για να αναστείλει τις πωλήσεις επιβαρύνοντας και άλλα την θέση της.

·         Τραγικά αποτελέσματα: Απώλεια 1,5 εκατομμυρίου σε κέρδη κάθε εβδομάδα από το πάγωμα των πωλήσεων, πτώση των μετοχών της εταιρείας κατά 10%. Η Toyota ανακοινώνει  στην NHTSA ότι  θα επεκτείνει τον  Νοέμβριο την απόσυρση για να καλύψει επιπλέον 1,1 εκατομμύρια οχήματα.

     Με την παρουσίαση του χρονικού της κρίσης στην Toyota, παρατηρούμε ότι η εταιρεία όπως ειρωνικά αναφέρει το site του “ The wall street journal” αντέδρασε όπως η γνωστή Ιαπωνική παροιμία αναφέρει « Αν βρωμάει, βάλτε το καπάκι», δηλαδή δεν έλαβε υπόψη τις όλες τις προειδοποιήσεις από την NHTSA και τους καταναλωτές περνώντας έτσι χάρη στην αλαζονεία της από το πρώτο στάδιο της κρίσης στο στάδιο τρία. Μόνο που η τακτική αυτή στο ζήτημα αυτό στοίχησε στην Toyota, την  καλή της εικόνα καθώς χάθηκε  η εμπιστοσύνη των καταναλωτών προς τα αυτοκίνητα της, αλλά και το σημαντικότερο  ανθρώπινες ζωές. Η Toyota, δεν διέθετε ομάδα διαχείρισης κρίσεων και έτσι αυτό το απρόσμενο γεγονός την βρήκε τελείως απροετοίμαστη. Η διαχείριση της κρίσης ανατέθηκε αποκλειστικά στον πρόεδρο της εταιρείας, ο οποίος ως δεύτερος Άτλαντας έπρεπε να διαχειριστεί την κρίση σηκώνοντας μόνος του όλο το βάρος της ευθύνης.

     Στα πάτρια εδάφη η Toyota φαίνεται να έχει μεγαλύτερη επιτυχία στην διαχείριση κρίσεων από ότι στις ΗΠΑ. Ο Υπουργός μεταφορών Maehara, εύστοχα είπε ότι η Toyota είχε αρνηθεί ότι υπάρχει πρόβλημα και κατά την άποψη τους η εταιρεία ήταν αρκετά ευαίσθητη στις καταγγελίες των καταναλωτών. Ωστόσο, αντίθετα με τους Αμερικάνους ομόλογους του δεν είχε εγκριθεί μια έρευνα σχετικά με τον έλεγχο της ασφάλειας. Η ανάκληση για το πατάκι πραγματοποιήθηκε δύο βδομάδες μετά την συνέντευξη τύπου από τον  Τογιοντα, εδώ διακρίνουμε τις σκουριασμένες κινήσεις, ο οποίος προσπάθησε αποτυχημένα να σώσει την κατάσταση, ζητώντας συγγνώμη για την ταλαιπωρία σε όλον τον κόσμο. Η εταιρεία όμως συνέχισε να αρνείται αλαζονικά ότι το πρόβλημα οφείλεται στους μηχανισμούς της και αποδίδοντας το στο πατάκι και στον πανικό των πελατών της.

     Η δημιουργία μιας ομάδας διαχείρισης κρίσεων πιθανότατα δεν θα κόστιζε τίποτα συγκριτικά με το κόστος της συγκεκριμένης κρίσης, η οποία οδήγησε σε απώλεια 2 δις. εκατομμύρια δολάρια  και 17% της αξίας της μετοχής και σε χρήματα για αποζημιώσεις αλλά και κλειστά εργοστάσια και άδεια εκθεσιακά κέντρα. Η Toyota, αντέδρασε όπως συνήθιζαν οι Ιαπωνικές εταιρίες σε περιπτώσεις κρίσεων δηλαδή με μειωμένη τάση δημιουργίας ομάδα κρίσης, όχι άμεση ανταπόκριση, υποτίμηση του προβλήματος, λειψή επικοινωνία, ελάχιστη σημασία στην αρχική ανησυχία των καταναλωτών και όχι αξιοπρεπή απολογία για τους πληγέντες.  

Όπως είναι φυσικό η είδηση αυτή έγινε αντικείμενο σχολιασμού των διεθνή Μέσων Ενημέρωσης με αποτέλεσμα το θέμα να λάβει σοβαρές προεκτάσεις ,και να φτάσει ακόμη και στην ιαπωνική κυβέρνηση.

   Σε άρθρο της Wall Street Journal τον Φεβρουάριο του 2010 γίνεται εκτενής αναφορά στον πρόβλημα που αντιμετώπισε η Toyota αλλά και στον τρόπο με τον οποίο η ιαπωνική εταιρεία χειρίστηκε το θέμα.Το εκτενές άρθρο του Jeff Kingston στο αμερικανικό έντυπο επικεντρώνεται στο κυριάρχο πρόβλημα αλλά μας παρουσιάζει αναλυτικά και τους χειρισμούς  που έγιναν.Πέραν απο το κυριάρχο πρόβλημα ο συγγραφέας αφιερώνει αρκετές παραγράφους για να μιλήσει για το καθόλου αναπτυγμένο crisis management της Aσίας και για τις λάθος κινήσεις αποσιώποισης του θέματος απο τη Toyota.Aφού η κατασκεύαστρια εταιρεία ούτε έκανε εξ άρχης δηλώσεις για το θέμα ούτε προέβη σε προληπτική απόσυρση των ελαττωματικών μοντέλων απο την αγορά.Χαρακτηριστικά ο Jeff Kingston αναφέρει  με  ειρωνική χροιά πως ο ιαπωνικός τύπος δεν ήταν και τόσο « ενημερωμένος» για τις τρέχουσες εξελίξεις .Η ακρίβεια παράθεσης των γεγονότων στο παραπάνω άρθρο καθώς και η έμφαση όχι τόσο στο ίδιο το πρόβλημα αλλά στους σπασμωδικούς  χειρισμούς της εταιρείας μας βοηθά να επικεντρωθούμε στην ανυπαρξία πρόβλεψης για τυχόν κρίσεις απο την πλευρά της κατασκευάστριας εταιρείας και την γενικότερη μη αναπτυγμένη διαχείριση κρίσεων στην Ιαπωνία Φαίνεται πως στην συγκεκριμένη περίπτωση η  Toyota επιβεβαίωσε πλήρως την αγαπημένη της παροιμία “ "If it stinks, put a lid on it." Καλύπτοντας την  εμφάνιση του προβλήματος με προχειρότητα.

                                                      1^ο ΑΝΑΦΕΡΘΕΝ   ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

28 Αυγούστου 2009: Στο άρθρο αυτό αναφέρεται πως τέσσερις άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο σ΄ ένα Lexus ΕS350 από το πρόβλημα αυτό

  “Η εταιρεία ανέλαβε πλήρως την ευθύνη για το πρόβλημα με το πεντάλ γκαζιού, επισημαίνοντας πάντως πως οφείλεται στο εξάρτημα που κατασκευάζει ένας προμηθευτής της στην Τσεχία. «Είμαστε συντετριμμένοι για την ταλαιπωρία που προκαλούμε στους πελάτες μας», δήλωσε ο πρόεδρος του ιαπωνικού ομίλου Ακίο Τογιόντα.” Στο σημείο αυτό,αν και γίνεται αναφορά στα λόγια του προέδρου ο οποίος απευθύνεται στη κοινή γνώμη η οποία είναι πάντα συναισθηματική,το κέιμενο φαίνεται να υιοθετεί  μια πιο ουδέτερη προσέγγιση.Αυτό που σαν αναγνώστες μας τράβηξε τη προσοχή είναι πως απ’τη μια η εταιρεία δήλωσε οτι είναι συντετριμμένη για τη ταλαιπωρία που προκάλεσε στους πελάτες,απο τη άλλη όμως δεν παραδέχεται πως φταίει,ούτε ζητά δημόσια συγνώμη,πάραυτα ρίχνει το  βάρος στον Τσέχο προμηθευτή.                                            

         Οι αντιπρόσωποι της Τoyota στις ΗΠΑ, όπου τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι αυτόματα, γεγονός που καθιστά πιο επικίνδυνο το πρόβλημα (αφού ο οδηγός δεν μπορεί να πατήσει τον συμπλέκτη για να απομονώσει τον κινητήρα), έλεγαν τις προηγούμενες ημέρες σε πελάτες τους που επικοινωνούσαν ανήσυχοι μαζί τους πως, «αν αισθανθείτε ότι το πεντάλ του γκαζιού δεν επανέρχεται φυσιολογικά όταν παύετε να το πατάτε, μπορείτε να ελέγξετε το όχημά σας πατώντας δυνατά και με τα δύο πόδια και συνεχώς το φρένο». Άλλο ένα σημείο το οποίο σε κάνει ως αναγνώστης ή ακόμα και ως καταναλωτής να αισθανθείς πως η εταιρεία κρατά μια ανεύθυνη στάση,ρισκάροντας ανθρώπινες ζωές με αποτέλεσμα να αρχίσεις να αισθάνεσαι οργή.

     Στην Ιαπωνία, η υπόθεση έφτασε μέχρι την κυβέρνηση. «Το εύρος της ανάκλησης είναι τεράστιο», εξέφρασε την ανησυχία του ο Μασαγιούκι Ναοσίμα, ο υπουργός Εμπορίου. «Η κατάσταση είναι σοβαρή», πρόσθεσε.

      «Κρίση χωρίς προηγούμενο» Ο αρθρογράφος  επιλέγει να αρχίσει με ένα σχόλιο κατά το οποίο προϊδεάζει τον αναγνώστη πως πρόκειται για μια τεράστια κρίση η οποία δεν αντιμετωπίστηκε σωστά με αποτέλεσμα να επιφέρει μεγάλο πλήγμα στην εταιρεία.Εν συνεχεία παραθέτει αναλυτικά τον αριθμό των αυτοκινήτων τα οποία ανακλήθηκαν σε Η.Π.Α και Ευρώπη.Άξιο να αναφερθεί είναι ακόμη πως ακόμα και μετά την ανακοίνωση του αριθμού των τροχαίων που σημαιώθηκαν και τον αριθμό των θυμάτων,σύμωνα με το άρθρο αυτό η Toyota  δεν επιβεβαίωσε ποτέ τους αριθμούς αυτούς.Επιπλέον σε πολλά σημεία τονίζει οτι πρόκειται για μια εταιρεία πρότυπο αξιοπιστίας,επηρεάζοντας εμφανώς τον αναγνώστη και επισημαίνοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης και την επιπολαιότητα της Toyota ως προς τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε τη κρίση.

Συμπερασματικά. το άρθρο της Wall Street Journal μας έπεισε περισσότερο καθώς παρουσίασε βαθύτερες αιτίες της κρίσης, όπως απουσία crisis team. πρόκειται επίσης για ένα συναισθηματικά φορτισμένο άρθρο μέσω των παροιμιών και των επιθέτων. Η πολιτική σκοπιά είναι προφανής εφόσον ο Αμερικανός αρθρογράφος ασκεί κριτική στην ιαπωνική εταιρεία και κυβέρνηση. Το άρθρο από Τα Νέα έχει μία αρνητική προδιάθεση με την πρώτη έκφραση: Κρίση χωρίς προηγούμενο. Φαίνεται για μία πιο λογική προσέγγιση χωρίς συναισθηματισμούς. Τέλος, το περιεχόμενό του αποδείχθηκε ασαφές καθώς κλείνει αναφέροντας τον προμηθευτή "Τσεχία" ως υπεύθυνο για την κρίση. 

Άρθρα: http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704533204575047370633234414.html

            http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4558191

Αντωνίου Μαρία-Θάλεια

Γκιούντιτσε Τζίνα

Θάνο Ινές

Μέντης Νεκτάριος

Δασικές Πυρκαγιές 2007

Εφημερίδα ‘Το Έθνος’

Πραγματοποίηση συμβάντος: 25-08-2007

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25-08-2007

Αρθρογράφοι: Δ.Λάγιου,Μ.Ζωζίου

Θέμα: Οι καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2007 και οι συνεπειές τους

Το συγκεκριμένο άρθρο περιγράφει αναλυτικά τα πύρινα μέτωπα,τον αριθμό των καμμένων εκτάσεων,καθώς και τον αριθμό των θυμάτων.Οι αρθρογράφοι περιγράφουν λεπτομερώς την κατάσταση που επικρατεί σε όλα τα πύρινα μέτωπα της χώρας.Επίσης γίνεται αναφορά για τις επιχειρήσεις άμεσης βοήθειας στις περιοχές που έχουν πληγεί από τη πύρινη λαίλαπα.

Εφημερίδα ‘The New York Times’

Πραγματοποίηση συμβάντος: 25-08-2007

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25-08-2007

Αρθρογράφος: Anthee Carassava

Θέμα: Οι καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2007 και οι συνεειές τους

Το συγκεκριμένο άρθρο περιγράφει τη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα με ένα γλαφυρό ύφος.Επίσης γίνεται αναφορά στο ανθρωπινο δράμα των Ελλήνων,οι οποίοι σύμφωνα με το άρθρο περνούν πολύ δύσκολές ώρες και χωρίς βοήθεια από τους κρατικούς μηχανισμούς της χώρας.

Σύγκριση Άρθρων

Το ελληνικό άρθρο επικεντρώνεται περισσότερο στις υλικές ζημίες που έχουν προκληθεί από τις δασικές πυρκαγιές.Οι αρθρογράφοι αναλύουν παραστατικά την κατασταση που επικρατεί σε όλα τα πύρινα μέτωπα της χώρα.Ο λόγος τους είναι σαφής και χωρίς πολλές υπερβολές.Επίσης δεν υπάρχει επίκληση στο συναίσθημα.Οι αρθρογράφοι περιγράφουν την κατάσταση σαν αυτόπτες μάρτυρες.Ο λόγος τους είναι καθαρός χωρίς υπερβολές και κινδυνολογία.Σκοπός των δυο αρθρογράφων είναι να γνωστοποιήσουν στο αναγνωστικό κοινό όλα τα πύρηνα μέτωπα της χώρας.Το θέμα προσεγγίζεται λογικά χωρίς συναισθηματισμούς.Σε αντίθεση με το άρθρο των Νew York Times όπου η αρθρογράφος προσεγγίζει το γεγονός συναισθηματικά.Η κατάσταση περιγράφεται εντονότερα με περισσότερα επίθετα και συναισθηματισμούς ως προς τα θύματα των πυρκαγιών.Η αρθρογράφος προσπαθεί να αναδείξει μέσα από το άρθρο της τη ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων που κινδυνεύουν από τα πύρηνα μέτωπα.Επίσης το άρθρο περιέχει και πολιτικές αποχρώσεις,καθώς γίνεται λόγος για τον ελλειπή κρατικό χειρισμό της κατάστασης,λίγο πριν τις κοινοβουλευτικές εκλογές.Μέσα από το άρθρο πραγματοποιείται έμμεση κριτική στο πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Το άρθρο των New York Times περιγράφει λεπτομερώς τη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα χωρίς υπερβολές,όμως διαφαίνεται μια πολιτική σκοπιμότητα από τη μεριά της αρθρογράφου.Παρόλα αυτά το άρθρο παρουσιάζει αντικειμενικά τη κατάσταση που επικρατεί στον Ελλαδικό χώρο.

Το ελληνικό άρθρο παρουσιάζει περισσότερο αντικειμενικά το θέμα χωρίς συναισθημούς,ενώ το ξένο προσπαθεί με το λόγο του να δημιουργήσει μια συναισθηματική αναστάτωση στους αναγνώστες,παρουσιάζοντας τους Έλληνες αβοήθητους υλικά και ψυχολογικά,προβάλλοντας και μια πολιτική σκοπιμότητα.

Το άρθρο του Έθνους

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=128303

Το άρθρο των New York Times

http://www.nytimes.com/2007/08/26/world/europe/26greece.html?_r=2

Μαριάννα Γεωργίου

Δήμητρα Κακάρα

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗ FIFA

Το σκάνδαλο που εξετάζουμε, αφορά στην φημολογούμενη δωροδοκία του προέδρου της FIFA, Σεπ Μπλάτερ. Όλα ξεκίνησαν στις 25 Μαΐου του 2011, όταν ο Τσακ Μπλέιζερ, μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της FIFA, κατηγόρησε σε σχετική έκθεση που υπέβαλε, στελέχη της FIFA για δωροδοκία. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους ήταν και ο Μπιν Χαμάμ, αντίπαλος του Μπλάτερ στις τότε επικείμενες εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου. Ωστόσο ο Μπλάτερ ,απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες και εξελέγη εκ νέου πρόεδρος, ενώ ο Χαμάμ απέσυρε την υποψηφιότητα του, αφού βρέθηκαν στοιχεία εις βάρος του.

Τόσο ο ξένος, όσο και ο ελληνικός τύπος, φιλοξένησαν εκτενώς το εν λόγω θέμα. Πιο συγκεκριμένα, η εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, στις 27 Μαΐου του 2011, φιλοξενεί σχετικό άρθρο του Σπυρίδωνα Κόλλια. Το άρθρο του αποτελεί καταγραφή γεγονότων, ωστόσο σε κάποια σημεία αφήνει να εννοηθεί ,ότι όλο αυτό το σκάνδαλο, δεν ξέσπασε τυχαία, μόλις λίγες μέρες πριν την ανάδειξη του νέου προέδρου.

Ο ξένος τύπος ασχολήθηκε σε μεγαλύτερο βαθμό με το συγκεκριμένο σκάνδαλο. Στις 30 Μαΐου 2011, σε άρθρο του Mike Collett στο site του sky news, γίνεται λεπτομερής καταγραφή και ανάλυση των γεγονότων. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ο αρθρογράφος παίρνει θέση, εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια του για το συμβάν, αλλά και την βεβαιότητα του πως δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση και να εξυγιανθεί το σύστημα, αφού πάντα θα υπάρχουν συμφέροντα για κάποιους, φωτογραφίζοντας έτσι τον Μπλάτερ και την επανεκλογή του).

Το άρθρο που τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή μας, ήταν αυτό του Collet, καθώς είχε αναλυτική καταγραφή και παράθεση των γεγονότων, ‘’ξεσκεπάζοντας’’ ουσιαστικά τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν και τα συμφέροντα που αυτά εξυπηρετούσαν.

4 ΤΥΡΙΑ

Μαρία-Αλίκη Γουρνά

Ιωάννα Σερεμέτη-Βουτσίνου

Αλεξία Σακελλαρίου

Σοφοκλής Ιωάννου

Η SONY ετοιμάζεται να απολύσει 10.000 εργαζομένους παγκοσμίως

ΟΜΑΔΑ: 5ΜΟΡΦΕΣ

Δημάκη Γεωργία

Ζησιμάτου Ειρήνη

Κούτλα Καλλιόπη

Λυμπεροπούλου Ναταλία

Παναγιώτου Νικολέτα

Πηγή: http://www.inquisitr.com/217346/sony-to-fire-10000-workers-in-2012/

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=132990&catid=7

Σύμφωνα με τα άρθρα που εντοπίσαμε στα ειδησεογραφικά sites NewsIt.gr και inquisitr.com, στις 9 Απριλίου 2012, η εταιρία SONY φαίνεται να ετοιμάζεται να προβεί σε απολύσεις 10.000 εργαζομένων (6% του συνόλου των εργαζομένων) σε ολόκληρο τον κόσμο, μέχρι το τέλος του 2012, ώστε να μειώσει τις δαπάνες της. Ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Sony Καζούο Χιράι , αιτιολόγησε την κίνηση αυτή ως αναγκαίο μέτρο λόγω των μεγάλων ζημίων (2.9 εκατομμύρια ευρώ) που είχε η εταιρία αυτή τη χρονιά. Συνέντευξη Τύπου για τη στρατηγική που θα υιοθετήσει ο όμιλος τα επόμενα χρόνια ήταν προγραμματισμένη για τις 12 Απριλίου.

Το άρθρο του James Johnson για inquistr.com ξεκινάει με τη χρήση της λέξης "rumored" (= φημολογείται), δείχνοντας έτσι ότι η είδηση δεν επιβεβαιώνεται απόλυτα. Στη συνέχεια, παρουσιάζει αναλυτικά και με ποσοστά, το βαθμό που επλήγη οικονομικά η εταιρία ανά προϊόν. Αναφέρει συγκεκριμένα τις πηγές του (Nikkei, mashable.com) κι εξηγεί από που πηγάζει η φήμη σχετικά με τις μελλοντικές απολύσεις. Επίσης, εκθέτει την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μέτοχοι και managers της SONY, οι οποίοι είναι τόσο δυσαρεστημένοι από την πτώση της εταιρίας που ενδέχεται να απαιτήσουν από 7 περίπου στελέχη, να επιστρέψουν τα bonus που πήρανε. Ο J. Johnson από την αρχή ως το τέλος του άρθρου, καθιστά σαφές το γεγονός ότι η είδηση αυτή, δεν έχει επιβεβαιωθεί, ούτε διαψευστεί από την ίδια την εταιρία, γι' αυτό αναμένεται η επίσημη Συνέντευξη Τύπου στις 12 Απριλίου 2012. Σε γενικές γραμμές, το δημοσίευμα του inquisitr.com θεωρείται αντικειμενικό με λογική προσέγγιση, αλλά δεν λείπουν ψήγματα συναισθηματισμού, πχ. όταν γίνεται λόγος για την πτώση της SONY από το "μεγαλείο" της.

Στον αντίποδα, το ελληνικό ανυπόγραφο άρθρο του NewsIt.gr, δεν παρουσιάζει λεπτομερώς την κρίση της SONY, αποφεύγοντας να παραθέσει οικονομικά στοιχεία, τα οποία ήταν διαθέσιμα (βλ. mashable.com). Επιπροσθέτως, η είδηση για τις επερχόμενες απολύσεις, ένα πολύ λεπτό και σημαντικό ζήτημα που αφορά χιλιάδες εργαζομένους παγκοσμίως, παρατίθεται ως προτετελεσμένο γεγονός, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί από την ίδια την εταιρία. Τέλος, αναφέρεται πως και οι ανταγωνιστές της SONY θα προβούν σε αντίστοιχες κινήσεις, οι οποίες φαίνεται να δικαιολογούνται λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αν και ο Έλληνας αρθρογράφος ακολουθεί κι εκείνος λογική προσέγγιση, και έχει αντικειμενικό ύφος χωρίς συναισθηματισμούς, αποφεύγει να δώσει λεπτομέρειες και παρουσιάζει την είδηση ως κάτι σίγουρο αλλά και φυσιολογικό - αναμενόμενο, λόγω της κρίσης. Η κίνησή του αυτή, κρίνεται απερίσκεπτη και δε συνάδει με το δημοσιογραφικό κώδικα δεοντολογίας, μιας και οριακά κινδυνολογεί, χωρίς να έχει βάσιμα στοιχεία.

Διαβάζοντας και τα δύο, το ξένο δημοσίευμα μας πληροφορεί ορθότερα, παραθέτοντας τα στοιχεία, και αφήνει περισσότερα περιθώρια στον αναγνώστη να σχηματίσει τη δική του άποψη. Αντίθετα, στο ελληνικό δημοσίευμα, είναι προφανής η πρόθεση του αρθρογράφου να δικαιολογήσει την εταιρία στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, για δικούς του λόγους.

Κατόπιν συζητήσεως με τα μέλη της ομάδας, καταλήξαμε ομόφωνα, ότι το ξένο δημοσίευμα μας πείθει περισσότερο, γιατί δεν παρεμβάλλεται η κρίση του ίδιου του κειμενογράφου. Το ελληνικό άρθρο, θεωρούμε ότι είναι μία πρόχειρη μετάφραση του ξένου δημοσιεύματος και ότι σε αυτό υπερτερεί η κρίση του αρθρογράφου, παρά τα καταγεγραμμένα στοιχεία, καθιστώντας το έτσι λιγότερο έγκυρο.

Επεισόδια στην Αθήνα για τα σκληρά μέτρα λιτότητας

Στις 12 Φεβρουαρίου 2012 τα επεισόδια τα οποία διαδραματίστηκαν στην Αθήνα εν αναμονή της ψήφισης των πιο σκληρών μέτρων που συμπεριλαμβάνονται στο μνημόνιο. Η αντίδραση των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι παρατηρούν τη ζωή τους να αλλάζει ριζικά με την συνεχή ψήφιση όλο και πιο σκληρών οικονομικών μέτρων ήταν ιδιαίτερα έντονη και απασχόλησε τόσο τα ελληνικά όσο και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η περιγραφή των γεγονότων αυτών, πέρα από αντικειμενική, όπως εξάλλου όφειλε να είναι, διαμορφώθηκε πολλές φορές από συμφέροντα, επιρροές καθώς και υποκειμενικές οπτικές. Η μετάδοση των εξελίξεων κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων πραγματοποιήθηκε τόσο από τα ελληνικά όσο και από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και όπως είναι φυσικό παρατηρήθηκαν κάποιες διαφορές. Σε όποιο μέσο και να απευθυνθούμε οι μεταδόσεις για τα γεγονότα αυτά είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες, παίρνοντας, λοιπόν ως παράδειγμα τα άρθρα δυο γνωστών μέσων όπως είναι το ΣΚΑΙ και το BBC μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια σύγκριση του τρόπου με τον οποίον παρουσιάζονται τα γεγονότα. Ξεκινώντας τη σύγκριση από το ελληνικό μέσο παρατηρούμε πως η περιγραφή του γεγονότος είναι ιδιαίτερα αναλυτική με την ακριβή αναφορά των ζημιών που προκλήθηκαν, τις ακριβείς περιοχές στις οποίες αυτές έγιναν καθώς και των ατόμων που τραυματιστήκαν. Η περιγραφή είναι ακριβής και το ύφος απόλυτο και κατηγορηματικό. Η προσέγγιση του αρθρογράφου είναι καθαρά λογική και δεν παρατηρούμε να γίνεται καμία επίκληση στο συναίσθημα του αναγνώστη. Η είδηση απλά παρουσιάζεται και φαίνεται πως σκοπός είναι να δοθεί ένας χαρακτήρας αντικειμενικότητας στο άρθρο. Γίνεται αναφορά κυρίως στις ζημίες που προκλήθηκαν από τους διαδηλωτές ενώ η αντίδραση της αστυνομίας απέναντι στον κόσμο που βρισκόταν εκεί δεν τονίζεται με την ίδια ένταση. Αναφορά γίνεται, επίσης, στους κουκουλοφόρους και μία ομάδα νεαρών από τους οποίους ξεκίνησαν τα επεισόδια. Άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα με αφορμή τις εξελίξεις αυτές σε ένα διεθνώς αναγνωρισμένο ξένο μέσο, το BBC, παρουσιάζει με το δικό του δημοσιογραφικό ύφος τα γεγονότα αυτά. Η περιγραφή των γεγονότων δεν περιλαμβάνει τόσες λεπτομέρειες όσες παρατηρήσαμε στο ελληνικό μέσο, γίνεται όμως η απαραίτητη αναφορά στα σημαντικότερα στοιχεία των γεγονότων. Το ύφος του αρθρογράφου φαίνεται να είναι σε ελάχιστο βαθμό πιο υποστηρικτικό προς τη μεριά των πολιτών και όχι τόσο της αστυνομικής δύναμης. Η περιγραφή μπορεί να χαρακτηριστεί λίγο πιο ελεύθερη καθώς οι λεπτομέρειες για τα επεισόδια δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερής ενώ το άρθρο συμπληρώνουν και κάποιες δηλώσεις των πολιτικώς εκπροσώπων της χώρας. Γίνεται, όμως,  μια πιο εκτενής αναφορά στη γενική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα καθώς και τις επιπτώσεις που αυτή θα έχει στην οικονομική της κατάσταση. Επισημαίνεται τόσο η αντικειμενική κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία της χώρας όσο και η πλευρά των άλλων χωρών αλλά και των ελλήνων πολιτών που όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται θεωρούν πως είναι ήδη πολύ πιεσμένοι και δεν θα αντέξουν άλλες περικοπές. Το ύφος του αρθρογράφου στο κείμενο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί πιο συναισθηματικό από εκείνο που αναλύσαμε προηγουμένως. Η περιγραφή, όπως αναφέραμε, είναι πιο ελεύθερη και όχι τόσο τυπική όσο εκείνη του ελληνικού μέσου, παρουσιάζονται διάφορες απόψεις επί του θέματος αλλά και οι διαφορετικές σκοπιές απ τις οποίες μπορεί να παρουσιαστεί.
Διαβάστε το άρθρο του BBC εδώ, και το άρθρο του ΣΚΑΙ εδώ!

Ομάδα 4G
Αναστασία Αργυροπούλου
Βασιάδη Σίβυλλα