FROST / NIXON: Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις που έδωσε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον το 1977 στο δημοσιογράφο Ντέιβιντ Φροστ, ζωντανέυουν
μέσα από τον κινηματογραφικό φακό θυμίζοντας μας ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα που συγκλόνισαν την Αμερική, αυτό το Warergate. Ο Ρον Χάουαρντ σκηνοθετεί τους Φράνκ Λανγκέλα και Μάικλ Σιν στους ρόλους του Νίξον και Φροστ αντίστοιχα, ενώ το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Πίτερ Μόργκαν.

Το χρονικό μίας συνέντευξης που έγραψε ιστορία

Ο Βρετανός Ντέιβιντ Φροστ είναι ένας ιδιαίτερα δημοφιλής δημοσιογράφος της τηλεόρασης, ο οποίος καταπιάνεται με θέματα που έχουν μεγάλη απήχηση στο ευρύ κοινό και που είναι ικανά να κρατήσουν ψηλά ποσοστά στην ακροαματικότητα των εκπομπών του. Το 1977 βλέπει στο πρόσωπο του πρώην προέδρου των ΗΠΑ τον ιδανικότερο πρωταγωνιστή μίας τηλεοπτικής υπερπαραγωγής, αφού ο Νίξον περιμένει την ευκαιρία να καλυτερεύσει τη δημόσια εικόνα του, καθώς έχει πληγεί από την κατηγορία για εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Watergate. Το συγκεκριμένο σκάνδαλο τον οδήγησε και στην παραίτηση του από το πολιτικό του αξίωμα. Ο Νίξον ελπίζει ότι ο κατά τα άλλα δημοφιλής Φροστ θα είναι ο πιο αδύναμος δημοσιογράφος που θα μπορούσε να του πάρει συνέντευξη.
Η αναμέτρηση ξεκινάει με τον Νίξον να έχει τον απόλυτο έλεγχο και τη θέση ισχύος. Ο Φροστ είναι σχεδόν ανίσχυρος και η λεκτική του ικανότητα αδύναμη. Οι τρεις από τις τέσσερις συμφωνηθέντες δίωρες συνεντεύξεις κυλούν «αναίμακτα» για τον πρώην πρόεδρο, ο οποίος αποφεύγει τις όποιες ερωτήσεις– παγίδες του δημοσιογράφου. Ο Νίξον αισθάνεται ότι μπορεί να κερδίσει το έδαφος και να βελτιώσει τη δημόσια εικόνα του που πραγματικά είχε πληγεί τόσο πολύ το προηγούμενο διάστημα. Σχεδόν φαίνεται ότι μπορεί να κερδίσει εκ νέου τη συμπάθεια του αμερικανικού λαού, αφού ακόμα και στις ερωτήσεις που αφορούν τον πόλεμο του Βιετνάμ εκείνος υπερασπίζεται ικανοποιητικά τις επιλογές του.
Μόνο που η ανατροπή γίνεται στην τελευταία συνέντευξη όπου ο δημοσιογράφος «σκαλίζει» την υπόθεση Watergate. Και αυτή τη φορά ο Φροστ είναι πολύ καλά διαβασμένος και καταφέρνει να στριμώξει πραγματικά τον αντίπαλο του μη αφήνοντας του άλλα περιθώρια από το σκύψει το κεφάλι για να δει όλη η Αμερική την ενοχή του μέσα από τον τηλεοπτικό φακό.

Φιλοδοξία και ηθική

Ο Φροστ είναι ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος στα ψυχαγωγικά προγράμματα. Τον ενδιαφέρει η αναγνώριση και είναι σίγουρα πολύ φιλόδοξος. Στον πρώην πρόεδρο της Αμερικής βλέπει το επόμενο πρόσωπο που θα του φέρει υψηλά ποσοστά ακροαματικότητας. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Οι περισσότεροι συνεργάτες του τον αποτρέπουν από αυτήν του την επιθυμία θεωρώντας πως η τηλεοπτική αναμέτρηση θα είναι εις βάρος του. Επιμένει να προχωρήσει. Ίσως περισσότερο από επαγγελματική ματαιοδοξία. παρά από ευσυνειδησία και χρέος. Θα χρειαστεί να ρισκάρει το επαγγελματικό του μέλλον, αλλά και την περιουσία του πληρώνοντας 600.000 δολάρια για αυτόν τον κύκλο των συνεντεύξεων. Δεν είναι όμως μόνο οι συνεργάτες του που δεν πιστεύουν σε αυτό του το εγχείρημα. Σχεδόν όλος ο κόσμος των media, αλλά και ο ίδιος ο Νίξον δεν πιστεύουν στις δημοσιογραφικές του ικανότητες.
Μέσα σε αυτό το αρνητικό κλίμα δυσπιστίας και άρνησης ο Φροστ επιμένει να προχωρήσει. Ίσως να μην είναι ένας δημοσιογράφος που ξέρει μόνο να ψυχαγωγεί, αλλά που να ενδιαφέρεται για την αλήθεια και να επιθυμεί την αποκάλυψη μυστικών που είναι καλά κρυμμένα. Τόσο κρυμμένα που είναι σχεδόν ανώφελο να τα ψάξει κανείς.
Ίσως και να χρησιμοποιεί το επιχείρημα της ακροαματικότητας, ενώ κατά βάθος θέλει πραγματικά να αναμετρηθεί με τον γίγαντα Νίξον.
Και αυτή του η επιμονή είναι που τον χρήζει νικητή στον τελευταίο γύρο της αναμέτρησης. Χρειάστηκε να συγκρουστεί σχεδόν με τον ίδιο του τον εαυτό και να ανακαλύψει την δύναμη της δημοσιογραφικής έρευνας που επιτρέπει στην αλήθεια να λάμψει και που δεν φοβάται να αναμετρηθεί ακόμα και με έναν αντίπαλο που ακούει στο όνομα «Νίξον». Χρησιμοποίησε τη δημοσιογραφική του έρευνα και αισθάνθηκε το χρέος που όφειλε στον εαυτό του, στο επάγγελμα και στον κόσμο που τον παρακολουθούσε.
Το δίλημμα υπάρχει εκεί όπου υπάρχει η αλήθεια και η αποκάλυψή της. Το δίλημμα υπάρχει και στους δύο: και σε αυτόν που θέλει να την αποκαλύψει (Φροστ) και σε αυτόν που επιθυμεί να την αποκρύψει (Νίξον).
Στον Φροστ το δίλημμα έχει πιο “ζωντανη” υπόσταση. Υπάρχει μέσα του και εξαρτάται από την πίστη στον ίδιο του τον εαυτό, από την αναμέτρηση με τον αντίπαλο.

Τα γεγονότα πριν την τηλεοπτική αναμέτρηση.

Ο Νίξον είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που παραιτήθηκε, ενώ η διακυβέρνηση του έχει στιγματιστεί από τον πόλεμο του Βιετνάμ κα το σκάνδαλο Watergate
Την Κυριακή 17 Ιουνίου 1972 ο φύλακας του ξενοδοχείου Watergate ειδοποιεί την αστυνομία καθώς έχει αντιληφθεί την παρουσία πέντε ανδρών που επιχειρούν να διαρρήξουν τα γραφεία της Δημοκρατικής παράταξης. Οι άντρες συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω την ώρα που προσπαθούν να τοποθετήσουν «κοριούς» στις τηλεφωνικές συσκευές στα γραφεία των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου Νίξον. Λίγο καιρό αργότερα κάποιος από τους ληστές ομολόγησε την συνεργασία του με κάποιον από τους συμβούλους του Νίξον. Έρευνες επί ερευνών ακολούθησαν για έναν χρόνο, έρευνες που αποκάλυψαν κασέτες από μαγνητοφωνημένα τηλεφωνήματα του προέδρου Νίξον όπου αναφερόταν στο περιστατικό. Αυτός ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι είχε ανάμειξη, όμως παραιτήθηκε το 1974 και ο αντιπρόεδρος του Ford που ανέλαβε πρόεδρος πάγωσε κάθε έρευνα για την υπόθεση.
Μετά την απομάκρυνση του από τον Λευκό Οίκο λοιπόν ο Νίξον ζει στο σπίτι του και περιμένει την ώρα για να εμφανιστεί ξανά και να δικαιολογήσει τον εαυτό του για τις πράξεις του. Και τότε εμφανίζεται ο Φροστ.

Αγγελική Κουτσουράδη