Ο John Hagel θέτει με τον πιο περιεκτικό τρόπο στο blog του βασικές θεματικές για τις αντιδράσεις που έχει εγείρει η ταινία «The social network». Οι επεξηγήσεις και οι ερμηνείες, σημειώνει, οδηγούν σε μεγάλες αφηγήσεις για να διαμορφώσουμε την αντίληψή μας σχετικά με το γιατί συμβαίνουν τα πράγματα:
Ανακρίβειες ταινίας-True or false?: Οι δημιουργοί της υποστηρίζουν ότι πάν απ’όλα βρίσκεται η ψυχαγωγία και όχι η απεικόνιση του τι πραγματικά συνέβη. Στο σημείο αυτό μας παραπέμπει στον David Kirkpatrick και στο άρθρο του: What’s true in thefacebook movie. Ταlinks είναι πιο ευέλικτα από τις υποσημειώσεις των βιβλίων γιατί παραπέμπουν σε πραγματικό χρόνο στις αναφορές. Τα θέματα συνδυάζονται παράλληλα και με ανάλογα κείμενα/σχόλια/άρθρα. Το περιεχόμενο του οποίου προέκυψε μέσω έρευνας του αρθρογράφου (συνεντεύξεις Zuckerberg) για το βιβλίο του «The Facebook Effect: The Inside Story of the Company That Is Connecting the World». Ένα μίγμα πραγματικότητας και φαντασίας, από το sitehttp://www.thedailybeast.com/ (live chat) :
1) Ο τρόπος που απεικονίζεται ο Zuckerberg: άγριος, ανασφαλής, ηλίθιος που ήθελε την προσοχή. Αντίθετα, είναι ο λιγότερο θυμωμένος άνθρωπος, ήρεμος, με αυτοπεποίθηση. Σχεδόν ποτέ δεν ήταν μόνος, πάντα είχε μία σχέση. Με την τωρινή του κοπέλα άρχισε να βγαίνει πριν από τοThefacebook. Όμως το αίτημα φιλίας που αποστέλλει στην πρώην κοπέλα του αποτελεί ένα συμβολισμό (θα το εξηγήσουμε σε λίγο τι σημαίνει). Παράλληλα ο Roger Ebertαποκαλύπτει ότι η κοπέλα στην αρχή είναι φανταστικό πρόσωπο.
2) Ο Eduardo αποδίδεται με τον πιο ακριβή τρόπο.
3) Η χρηματοδότηση δεν ήρθε μόνο από τον Saverin αλλά και από τον Zuckerberg.
4) Η ανάμιξη που είχαν τα αδέλφια Winklevoss ήταν ήσσονος σημασίας σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζεται στην ταινία. Η ιδέα τους δε διέφερε και πολύ από τη φόρμα τουMyspace. Αυτό πρότειναν είχε εμφανιστεί 2 χρόνια πριν στο Πανεπιστήμιο Stanford.
5) Οι ενδυματολογικές επιλογές του Zuckerberg καθώς και το σκηνικό στο Palo Altoέχουν μεγάλη συνάφεια με την πραγματικότητα.
6) Τα e-mail που ο δικηγόρος των δίδυμων αδελφών διαβάζει στο δικαστήριο είναι γνήσια.
Βέβαια η μεταφορά βιβλίων στην τηλεόραση και στον κιν/φο εγείρει αντιδράσεις λόγω ανακριβειών και λανθασμένης απόδοσης. Έπονται μηνύσεις στους δημιουργούς κα πολλές φορές η μεταφορά δεν είναι καθόλου επιτυχημένη (τηλεοπτικοί και κιν/κοί και όχοι λογοτεχνικοί κανόνες).
H ταινία παρουσιάζει ένα είδος διακειμενικότητας. Με άλλα λόγια συνομιλεί με τα παραδοσιακά μέσα και συγκεκριμένα με τα άτομα που ασκούν κριτική. Αναφέρεται στη ραγδαία εξέλιξη και επανάσταση των κοινωνικών δικτύων.
Κοινωνικό status για πάντα: το σενάριο γίνεται αντιληπτό ως κοινωνικό σχόλιο. Ο διακαής πόθος για αποδοχή είναι ο βασικός κορμός της ταινίας. Μία λέξη που χαρακτηρίζει τις σημερινές κοινωνίες είναι η ιεραρχία (ανώτεροι-κατώτεροι) οποιουδήποτε περιεχομένου (κοινωνικού ή οικονομική). Το image μας θέλουμε να δείχνει τέλειο και αψεγάδιαστο. Μία επιπλέον άποψη είναι η εξής: με σκοπό να προσχωρήσουμε σε μία ομάδα ή σε έναν οργανισμό οφείλουμε να συμμορφωθούμε με τις συνήθειες και τον τρόπο συμπεριφοράς των εκάστοτε ομάδων. Η παγιωμένη αυτή αντίληψη κυριαρχούσε ακόμη και στα παραδοσιακά μέσα: Όποιος εμφανιζόταν στον τηλεοπτικό αέρα ή αρθρογραφούσε σε εφημερίδες, αποκτούσε αυτομάτως κύρος και αξιοπιστία. Αποτελούσε τη μοναδική και αδιαμφισβήτητη πηγή ενημέρωσης. Τα νερά όμως, τάραξαν, οι νέες πλατφόρμες (blogs, social networks: να υπογραμμίσουμε εδώ ότι είναι η πεμπτουσία του όρου κοινωνικός). Τα παραδοσιακά μέσα ανησυχούν γι’αυτήν την επανάσταση. Καμία επανάσταση δεν είναι εύκολη και αναίμακτη.
Ο Zuckerbrg ως άλλος Οιδίποδας; Η άποψη του Hagel είναι κάπως υπερβολική αλλά στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα: Η επανάσταση για την οποία γίνεται λόγος είναι τραγική καθώς η νίκη θα αποδειχθεί άδεια. Η εγκαθίδρυση του facebook θα κάνει τον κόσμο χειρότερο λόγω της αποξένωσης και της απομόνωσης. Η ταινία σχολιάζει έμμεσα τη νέα γενιά των χρηστών του διαδικτύου που κάθεται μπροστά σε μία οθόνη και υποκρίνεται ότι δεν είναι μόνο. Το facebookαντικατέστησε τις αληθινές με τις υπερβατικές σχέσεις. Εντοπίζουμε την τρομολαγνεία: το νέο θα σκοτώσει το παλιό! Τραγικός ήρωας αποδείχθηκε ο Zuckerberg γιατί τον βλέπουμε να κάνει add την πρώην κοπέλα του. Αλλά και πάλι δεν είμαστε σίγουροι γιατί οι δημιουργοί δεν είχαν επικοινωνήσει με το Mark και δεν ξέρουμε αν τα πράγματα έγιναν όντως έτσι. Είναι μόνο ένα σενάριο με τεράστια δυναμική, χωρίς βάθος και ουσία.
Πολλές ερμηνείες για μία πολυσημική ταινία: Μετά το άρθρο παρακολουθούμε χρήστες που συμφωνούν ή διαφωνούν με την κριτική του Hagel. Εδώ συναντάμε το sharingιδεών για την οπτική γωνία ενός τρίτου ατόμου. Το αμφίδρομο του διαδικτύου.
Εμβόλιμα παραθέτω μία κριτική του Roger Ebert στο blogτουhttp://rogerebert.suntimes.com/ που περιείχε μία υπέροχη παρομοίωση: Η γλώσσα των λογισμικών είναι παρόμοια με αυτήν που συναντάμε στο σκάκι γιατί και τις δύο τις γνωρίζουν λίγοι, από τη μία οZuckerberg και από την άλλη ο Bobby Fisher.Σε μία τέτοια μεταβατική περίοδο τα παιδιά θαύματα δεν προέρχονται μόνο από το χώρο των μαθηματικών, της μουσικής, από το σκάκι αλλά και από τον προγραμματισμό των υπολογιστών. Σε μία εποχή που οι διάλογοι περνούν κρίση, εδώ έχουν ταχύτητα. Το σενάριο σε παρασύρει χωρίς να ακολουθείς τόσο πολύ την ιστορία. Παρατήρησε, τέλος, ότι το κοινό ενδιαφερόταν κατά την προβολή της.
Πρωτοσέλιδο στη Wall Street Journal: Τα παιχνίδια κι οι εφαρμογές τουfacebookαποσπούν πληροφορίες για τα γούστα μας, τα προσωπικά μας δεδομένα και έχουν πρόσβαση στα ονόματα των φίλων μας (ακόμα και αυτών που είχαν θέσει απόρρητο). Δημιουργούνται βάσεις δεδομένων οι οποίες πωλούνται σε εξωτερικές εταιρείες. Αυτό που μαθαίνουν είναι το ID numberπου περιέχει πληροφορίες, όπως, όνομα, ηλικία, απασχόληση και φωτογραφίες. Χτίζουν προφιλ με γνώμονα τις online δραστηριότητές μας ισχυριζόμενοι ότι γίνεται ανώνυμα. Έρευνα απέδειξε πως ταfacebook μετέφερε ID numbers σε διαφορετικές εταιρείες. Όμως από τις 6 Οκτωβρίου, οι χρήστες γνωρίζουν πλέον ποιες εφαρμογές έχουν πρόσβαση σε συγκεκριμένα είδη πληροφοριών. Το 70% των χρηστών χρησιμοποιούν εφαρμογές κάθε μήνα. Από τον Ιούνιο το facebook επέτρεψε στις εφαρμογές να έχουν πρόσβαση μόνο σε πληροφορίες δημόσιου χαρακτήρα και απ’όπου αλλού ο χρήστης δρούσε. Το θέμα αυτό της εφημερίδας πέτυχε να έχουν αποκλειστεί μέχρι στιγμής πολλές εφαρμογές που παρέβαιναν την πολιτική προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Απάντηση εταιρειών: Είναι πάγια πολιτική τους να κρατούν τέτοιου είδους πληροφορίες που δεν παραδίδονται όμως σε τρίτους. Η εφημερίδα όμως ανακάλυψε ότι γινόταν ανταλλαγή και αγοραπωλησίαprofilesμέχρι και στη Google. Απάντηση facebook: Γίνονται προσπάθειες οι χρήστες να έχουν τον έλεγχο των δεδομένων τους.
Creative Commons
Η Creative Commons (CC) είναι μια μη κερδοσκοπική οργάνωση αφιερωμένη στην επέκταση του εύρους των πνευματικών έργων που είναι διαθέσιμα για να βασιστούν σε αυτά και άλλα έργα και να μοιραστούν νόμιμα. Η οργάνωση έχει εκδώσει διάφορες άδειεςπνευματικών δικαιωμάτων γνωστές ως άδειες Creative Commons. Αυτές οι άδειες επιτρέπουν στους δημιουργούς να δηλώσουν εύκολα ποια δικαιώματα διατηρούν, και ποια δικαιώματα παραμερίζουν προς όφελος άλλων δημιουργών.
Οι άδειες Creative Commons επιτρέπουν στους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων να χορηγήσουν μερικά ή όλα τα δικαιώματά τους στο κοινό άλλα μέσω ποικίλων σχημάτων χορήγησης αδειών και συμβάσεων συμπεριλαμβανομένης της απελευθέρωσης ως κοινό κτήμαή όρους χορήγησης αδειών ελεύθερου περιεχομένου. Η πρόθεση είναι να αποφευχθούν τα προβλήματα που οι τρέχοντες νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας δημιουργούν για τη διανομή των πληροφοριών.
Το εγχείρημα παρέχει διάφορες ελεύθερες άδειες που οι ιδιοκτήτες πνευματικών δικαιωμάτων μπορούν να χρησιμοποιήσουν κατά δημοσίευση των έργων τους στον Παγκόσμιο Ιστό. Παρέχει επίσης τα μεταδεδομένα RDF/XML που περιγράφουν την άδεια χρήσης και το έργο, που καθιστούν το ευκολότερο να επεξεργαστεί αυτόματα και να εντοπίσει τις αδειοδοτημένες εργασίες. Η Creative Commons παρέχει επίσης μια σύμβαση «πνευματικών δικαιωμάτων των Ιδρυτών», που προορίζεται να επαναδημιουργήσει τα αποτελέσματα των αρχικών αμερικανικών νόμων πνευματικών δικαιωμάτων που δημιουργήθηκαν από τους Ιδρυτές τουΣυντάγματος των ΗΠΑ.
Προβληματική ζητήματος
1) Σε ποιόν ανήκει η ιδέα τελικά; Μπορούμε να μιλήσουμε για αναπαραγωγή/δημιουργία ή για κλοπή;
2) Επωνυμία ή ανωνυμία του facebook; Κατά πόσο τα προσωπικά μας δεδομένα είναι προστατευμένα; Μέσω της χρήσης του facebook γίνεται απλή δημοσίευση των προσωπικών μας δεδομένων ή επικρατεί το φαινόμενο της φακέλωσής τους;
3) Προκαλεί το facebook κρίση ταυτότητας;
4) Το Facebook συνδιαμορφώνεται από τους χρήστες, την δυναμική και την δημιουργικότητά τους;
Ομάδα 4 links: Μαρίλεια Αντωνίου
Θάνο Ινές
Μέντης Νεκτάριος
No comments:
Post a Comment