The Social Network

The social network (2010), σκηνοθέτης Ντέιβιντ Φίντσερ, σενάριο Άαρον Σόρκιν βασισμένο στο βιβλίο του Ben Mezrich με τίτλο ‘The Accidental Billionaires: The Founding of Facebook, a Tale of Sex, Money, Genious and Betrayal’.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως μόνο η ραχοκοκαλιά της υπόθεσης είναι γνωστή: Δηλαδή ότι το φθινόπωρο του 2003 ο Mark Zuckerberg έχοντας χωρίσει με την κοπέλα του δημιουργεί μία βάση δεδομένων με όλα τα κορίτσια του Παν/μίου για να ψηφίσουν οι φοιτητές ποια είναι η πιο καλή. (η ιστοσελίδα ονομάζεται Facemash και γνωρίζει τεράστια επιτυχία). Στο προσκήνιο έρχονται τα αδέλφια Winklevoss που του προτείνουν συνεργασία για μία ολοκαίνουργια ιδέα: ένα site που θα συνδέει ηλεκτρονικά όλους τους αποφοίτους του Harvard. Ο Mark συναντά τον παλιό του φίλοEduardo (ο οποίος χρηματοδοτεί το νέο αυτό εγχείρημα) και ξεκινούν την οικοδόμηση ενός site που ονομάζεται thefacebook (η μορφή του σημερινού facebook). Όταν ο Cameron Winklevoss μαθαίνει ότι ο Mark δρα εν αγνοία τους τον κατηγορεί για υποκλοπή και παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Υποστήριζε ότι η ιδέα του ανήκε και παρακολουθούσε μπροστά του τη ραγδαία της εξέλιξη. Ύστερα από πολλές διακυμάνσεις η φιλία του Mark και του Eduardo δοκιμάζεται ώσπου μετά από έναν καβγά οι δρόμοι τους χωρίζουν.

Τα ερωτήματα που γεννά όχι μόνο η ταινία αλλά και η πραγματικότητα είναι πολλά και αναπάντητα: Ποιός είχε την πρωταρχική ιδέα; Την έκλεψε ο Zuckerberg; Ποιός είναι ο ιδρυτής τουfacebook; Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο. Ο σεναριογράφος ή σεναριογρίφος γιατί έπρεπε να λύσει ένα γρίφο με σκοπό να ρίξει φως στις σκοτεινές πλευρές του σεναρίου του διεξήγαγε προσωπική έρευνα με υποκείμενα τους χρήστες του διαδικτύου και τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας. Τα ευρήματα κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά αποδείχθηκαν γιατί ο καθένας διηγήθηκε και μία διαφορετική εκδοχή των γεγονότων. Η τελική απόφαση ήταν να ενσωματωθούν όλες οι απόψεις και ο θεατής να επιλέξει ποια εκδοχή θα ενστερνιστεί. Ο σκηνοθέτης ,με τη σειρά του, επεδίωξε τηreality πλευρά της ταινίας. Με άλλα λόγια, επιθυμούσε οι ηθοποιοί να μην είναι απλώς καρικατούρες ή απομιμήσεις αλλά να υποδύονται τον εκάστοτε ήρωα με φυσικότητα, σα να ενσάρκωναν ένα κομμάτι του εαυτού τους.

Για την τόσο προσεγμένη δουλειά η ταινία έχει ήδη αποσπάσει διθυράμβους καιθετικότατες κριτικές. Οι κριτικοί του κινηματογράφου, όμως, δεν εξετάζουν αν όντως το σενάριο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα αλλά καταπιάνονται με την ιστορία αυτή καθεαυτή και με τις ερμηνείες των ηθοποιών.

1) Από το http://movies.about.com : Αποτελεί μία άποψη των γεγονότων, όχι 100% την αλήθεια. Έχει επιτύχει να προκαλεί διφορούμενα και καθόλου ξεκάθαρα συναισθήματα στους θεατές: Από τη μία συμμερίζονται και από την άλλη καταδικάζουν τους χαρακτήρες. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί στην υπόθεση “facebook”. Όλοι παρουσιάζουν ίδιους λόγους για να τους αγαπάς και να τους μισείς ταυτόχρονα. Προσφέρει τροφή για σκέψη: Για ποιους λόγους ο Zuckerberg επέλεξε τη δημιουργία του facebook (ίσως για την άνοδο του κοινωνικού του status και επειδή ζήλευε τους προνομιούχους συμφοιτητές του).

2) Από το http://www.cinemablend.com : Σε πρώτο επίπεδο είναι η δημιουργία τουfacebook αλλά σε δεύτερη ανάγνωση σχολιάζει τον πόθο για κοινωνική αποδοχή/ανέλιξη μέσω της απόρριψης καθώς ο Mark μένει μόνος και εγκαταλελειμμένος. Εισχωρούμε, λοιπόν, στον ψυχισμό του. Η ταινία χαρακτηρίζεται ως ψυχογράφημα και δεν επιτρέπει στο κοινό ούτε για μία στιγμή να την παρακολουθεί νιώθοντας απομακρυσμένο. Αντίθετα αισθάνεται ότι εμπλέκεται στο σενάριο και ότι παρακολουθεί κάτι οικείο. Οι δημιουργοί δεν εστιάζουν μόνο στο χρήμα και στην εξουσία αλλά προωθούν το μήνυμα: Πόσο τελικά κοστίζει η αποδοχή; Τι χάνεις και τι κερδίζεις; Άλλωστε φαίνεται καις την αφίσα: Όταν θέλεις να κάνεις 500 εκ. φίλους σίγουρα θα έχεις και λίγους εχθρούς.

3) Από το http://www.rottentomatoes.com : Οι κριτικές και οι βαθμολογίες των χρηστών της ιστοσελίδας σε αριθμούς: το 97% των κριτικών είναι θετικές (από 223 χρήστες) και το 93% των επισκεπτών απλώς δήλωσε ότι τους άρεσε. Το σχόλιο του site χαρ/κά είναι :Άψογο σενάριο, σκηνοθεσία όμορφη που συνδυάζεται με καλές ερμηνείες, Thesocial network, είναι ένα καθηλωτικό, φιλόδοξο παράδειγμα της σύγχρονης κινηματογραφίας στα καλύτερα της.

Ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος ούτε ζούμε σε σκηνικό παραμυθιού, έτσι οι αρνητικές κριτικές είναι κάτι παραπάνω από αναμενόμενες: Από τοhttp://www.nypress.com/ : Ο τίτλος του άρθρου είναι: Creeps as Heroes, η ταινία δεν καταπιάνεται στο ελάχιστο με ουσιώδεις λεπτομέρειες: πως προκύπτουν οι μεγάλες χορηγίες και ποιες είναι οι ηθικές επιπτώσεις. Η ανωριμότητα που πηγάζει από τις πράξεις τουZuckerberg μαστίζει το internet. Το σενάριο εξυψώνει κάποιον που δε διαθέτει πολιτιστικό ή οικογενειακό υπόβαθρο και θέλει να επιτύχει με τις λάθος αξίες. Η ταινία έχει την αισθητική ενός τηλεοπτικού προγράμματος γιατί τα πλάνα της «μεγάλης ζωής» και των «γυαλιστερών σκηνικών» ελκύουν το κοινό για αδυσώπητο κουτσομπολιό (δηλαδή η ταινία ασπάζεται τον κιτρινισμό). Μία σκηνοθεσία κρύα και χωρίς συναισθήματα. Σκοπός της ταινίας είναι να αναδείξει μία ξεδιάντροπη αριστοκρατία η οποία στο τέλος θεοποιείται. Μία κοινότυπη εκδοχή οποιασδήποτε τηλεοπτικής σειράς. Οι δημιουργοί φουσκώνουν το μύθο γύρο από τους ιδρυτές του facebook δίνοντάς του επικές διαστάσεις.

Όπως καταλαβαίνουμε οι κριτικές και οι ερμηνείες είναι πολλές και διαφορετικές όπως ακριβώς και οι χρήστες του facebook. Ποτέ δε θα ξαναείμαστε απολύτως σίγουροι για τίποτα ούτε και θα μάθουμε όλη την αλήθεια γύρω από το ζήτημα (ποιος κρύβεται πίσω από την εικόνα προφίλ;). Το facebook είναι μία διεύθυνση στο διαδίκτυο, ανεξάρτητα από το ποιος συνέλαβε πρώτος την ιδέα αυτή, το σίγουρο είναι ότι η επιτυχία της στηρίζεται στους χρήστες, στα άτομα που διατηρούν λογαριασμό. Δεν ανήκει μόνο σε ένα άτομο αλλά σε 500 εκ. ανθρώπους ανά τον κόσμο. Η σελίδα αυτή κοινωνικής δικτύωσης είναι αναμφισβήτητα η ψηφιακή επανάσταση της δεκαετίας: 30-40 χρόνια μετά σε retro αναλύσεις ανάμεσα στοtwitter, τη Lady Gaga, το Avatar θα υπάρχει και η νέα τάξη πραγμάτων του Facebook.

Ύστερα από 5 μήνες η ταινία αυτή δεν είναι τυχαίο που καταλαμβάνει 8 υποψηφιότητες για την απονομή των φετινών Όσκαρ η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 27 Φεβρουαρίου στο Kodak Theatre. Οι υποψηφιότητες είναι: Καλύτερης Ταινίας, Α' Ανδρικού Ρόλου, Σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου, Φωτογραφίας, Μοντάζ, Soundtrack και Καλύτερου Ήχου. Τα αποτελέσματα σε δύο εβδομάδες

(http://www.sportfm.gr/article/454986).

Ομάδα 4 links: Μαρίλεια Αντωνίου

Θάνο Ινές

Μέντης Νεκτάριος