'Erin Brockovich': η πραγματικότητα

Όχι απλά μία ταινία, αλλά σκληρή πραγματικότητα

Η ταινία

Γυρισμένη το 2000 η ταινία 'Erin Brockovich' με την ηθοποιό Julia Roberts να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο μας εξέπληξε με την απλότητα της σκηνοθεσίας της, τις πολύ καλές ερμηνείες, αλλά κυρίως για τον πυρήνα του σεναρίου της, μία πραγματική ιστορία.

Η πραγματικότητα

Τον Δεκέμβριο του 1987, η εταιρεία Pacific Gas Company (PG&E), γνωστή για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, ενημέρωσε τις αρχές της Καλιφόρνιας, ότι ανίχνευσαν χρώμιο σε μη επιτρεπτά επίπεδα στα υπόγεια ύδατα της πόλης Hinkley στην έρημο Mojave.

Οι κάτοικοι παρουσίαζαν μια σειρά από προβλήματα υγείας: ηπατικά, καρδιακά, αναπνευστικά, αναπαραγωγικά, καρκίνους κ.α. Η PG&E ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα αυτά δεν είχαν καμία σχέση με τα λύματα της εταιρείας.

Το 1993, έξι χρόνια αργότερα, οι κάτοικοι του Hinkley κατέθεσαν μήνυση κατά της PG&E. Η μήνυση αυτή ήταν αποτέλεσμα προσπάθειας της Erin Brockovich, υπαλλήλου μιας δικηγορικής εταιρείας της περιοχής, η οποία απεκάλυψε την παρανομία της PG&E και ξεκίνησε μια προσωπική έρευνα η οποία κατέληξε στο δαπανηρότερο δικαστικό διακανονισμό αστικής υπόθεσης. Η PG&E κατέβαλε στους 648 μηνυτές το ποσό των 333 εκατομμυρίων δολαρίων. Επιπλέον, η PG&E δέχτηκε να διακόψει τη χρήση χρωμίου και να εκτελέσει εργασίες απορρύπανσης. 

Τα διλήμματα και η ελληνική πραγματικότητα

Τόσο στην ταινία, αλλά κυρίως στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο βασικά διλήμματα που φαίνονται να επηρεάζουν την κρίση των εμπλεκομένων αναφορικά με τη στάση και τις ενέργειες που θα τους συνέφερεν. Από τη μία, η διεξαγωγή ενός δικαστικού αγώνα μέχρι τέλους με απώτερο σκοπό περισσότερο την ηθική ικανοποίηση των κατοίκων, αλλά με αμφίβολα οικονομικά αποτελέσματα-αποζημιώσεις, ειδικά όταν έρχονται αντιμέτωποι με μία εταιρεία κολοσσό. Και από την άλλη, η δεσμευτική διαιτησία μεταξύ των δύο πλευρών με τελεσίδικη απόφαση, χωρίς ενόρκους και καταβολή χρηματικού ποσού.

Και στην Ελλάδα, τι γίνεται;

Η πρώτη λέξη που μας ήρθε στο μυαλό σκεπτόμενοι την ταινία και το περιστατικό στο αμερικανικό Hinkley ήταν 'Ασωπός'. Χρώμιο και νικέλιο έχουν ανιχνευθεί στην περιοχή των εκβολών του ποταμού και στα παράλια του Ευβοϊκού. Η Πολιτεία δεν κάνει καμία κίνηση προς αντιμετώπιση του προβλήματος και τιμωρία των εταιρειών που με τα λύματα τους ρυπαίνουν τα ύδατα. Τα πρόστιμα στις εταιρείες μπορεί να διαδέχονται το ένα το άλλο, η ρύπανση, όμως, συνεχίζει να εκτείνεται από τα Οινόφυτα και τη Θήβα μέχρι και τον Ωρωπό. 

Πολλοί άνθρωποι, οργανώσεις, ΜΜΕ έχουν κινητοποιηθεί για να γίνει το προφανές, τον περιορισμό της ρύπανσης, αλλά περισσότερο την αφύπνιση της κοινής γνώμης και των υπευθύνων της Πολιτείας και των εταιρειών που λυμαίνουν τον ποταμό.

Μερικές φορές το αυτονόητο, το να ζουν, δηλαδή, οι κάτοικοι μία περιοχής σε ένα καθαρό περιβάλλον που δεν επιβαρύνει την υγεία τους, χρειάζεται αγώνα και θυσίες για να κατοχυρωθεί. Αρκεί να μην αργήσουμε πολύ και όπως στο Hinkley να πληρώνουν οι κάτοικοι με τις αποζημιώσεις τα ιατρικά τους έξοδα.

Επιμέλεια: Δημήτρης Κοσμάς, Μαρίνα Σακίπη, Χριστίνα Σιδέρη, Μαρία Σιδηροπούλου